บอลลูนไฟ (ญี่ปุ่น: 風船爆弾; โรมาจิ: fūsen bakudan; ทับศัพท์: ระเบิดบอลลูน) หรือ บอลลูนฟูโกะ (ญี่ปุ่น: ふ号[兵器]; โรมาจิ: fugō [heiki])เป็นอาวุธที่ถูกใช้โดยจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มีลักษณะเป็นบอลลูนอัดแก๊สไฮโดรเจนที่ใช้บรรทุกระเบิดชนิดต่างๆ ได้มากถึง 15 กิโลกรัม บอลลูนไฟเป็นอาวุธราคาถูกที่สามารถใช้ระเบิดเมือง ป่าไม้ และพื้นที่เกษตรกรรมในสหรัฐอเมริกาได้ นอกจากนี้ แคนาดาและเม็กซิโกยังมีรายงานการพบเห็นบอลลูนไฟด้วย [1]บอลลูนไฟเป็นอาวุธชิ้นแรกที่มีพิสัยข้ามทวีป[2] โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างความกลัวและความตื่นตระหนกให้ประชาชนในสหรัฐอเมริกา ถึงแม้ว่าบอลลูนไฟจะมีประสิทธิภาพการทำลายล้างต่ำก็ตาม [3]