บัลติสถาน (อูรดู: بلتستان‬‎, บัลติ: སྦལ་ཏི་སྟཱན) บ้างเรียก บัลติยุล (บัลติ: སྦལ་ཏི་ཡུལ་།) หรือ ทิเบตน้อย (อังกฤษ: Little Tibet) เป็นพื้นที่ภูเขาแห่งหนึ่งของกัศมีร์ในการปกครองของปากีสถานใกล้กับเทือกเขาการาโกรัม ทางใต้ของภูเขาเคทู (ภูเขาสูงอันดับสองของโลก) บัลติสถานมีชายแดนด้านตะวันตกติดกับกิลกิต ด้านเหนือติดกับซินเจียง ทางตะวันออกเฉียงเหนือติดกับลาดัก และทางตะวันตกเฉียงใต้ติดกับหุบเขากัศมีร์[4][5]ก่อน ค.ศ. 1947 บัลติสถานเป็นส่วนหนึ่งของรัฐมหาราชาชัมมูและกัศมีร์จากการยึดครองโดยกองทัพของมหาราชา คุลาพ สิงห์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1840[6] บัลติสถานและลาดักจึงกลายเป็นอำเภอ (wazarat) หนึ่งของรัฐดังกล่าว โดยบัลติสถานแยกเป็นตำบล (tehsil) คือสการ์ดู, การ์คิล, เลห์ และอีกสองตำบล[7] หลังมหาราชาแห่งชัมมูและกัศมีร์ประกาศเข้าร่วมกับประเทศอินเดีย กองกำลังทหารกิลกิตก่อกบฏต่อรัฐบาลมหาราชาในกิลกิตและยึดครองบัลติสถาน หลังจากนั้นผู้แทนของกิลกิตและบัลติสถานขอเข้าสู่ในการปกครองของประเทศปากีสถานมาแต่นั้น[8] ส่วนตำบลหุบเขากัศมีร์, การ์คิล และเลห์ขึ้นกับประเทศอินเดีย ในเวลาต่อมาดินแดนส่วนเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในบัลติสถานรวมไปถึงหมู่บ้านตูร์ตุกในหุบเขานูบราเปลี่ยนไปขึ้นกับประเทศอินเดียหลังสิ้นสงครามอินเดีย–ปากีสถาน ค.ศ. 1971[9][10]ภูมิภาคนี้มีชาวบัลติตั้งถิ่นฐานอยู่ พวกเขาสืบเชื้อสายจากชาวทิเบต ปัจจุบันยังสืบทอดวัฒนธรรมทิเบตยุคเก่ารวมถึงภาษาและอักษรอย่างทิเบตมานานกว่าหนึ่งพันปี แม้ประชากรส่วนใหญ่จะเปลี่ยนไปนับถือศาสนาอิสลามแล้วก็ตาม บัลติสถานมีความสำคัญเชิงยุทธศาสตร์ของอินเดียและปากีสถาน เพราะสงครามกิลกิตและเซียเชนเกิดขึ้นที่นี่