บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งบาคี (อาหรับ: باقى‎, ตุรกี: Bâkî หรือ Mahmud Abdülbâkî ; ค.ศ. 1526 - 1600) บาคีเป็นนามแฝงของกวีคนสำคัญชาวตุรกีที่มีนามจริงว่า มะฮ์มูด อับดุลบากี (อาหรับ: محمود عبد الباقى‎) บาคีถือกันว่าเป็นกวีคนสำคัญของกวีนิพนธ์ออตโตมันผู้ได้รับสมญานามว่า “สุลต่านแห่งกวี” (อาหรับ: سلطان الشعرا‎)บาคีมาจากครอบครัวที่ยากจนในอิสตันบุลผู้เป็นบุตรของผู้ประกาศเรียกชาวมุสลิมทำพิธีละหมาดในสุเหร่าอยู่ที่มัสยิดฟาติย์ (Fatih Mosque) ครอบครัวตั้งใจจะฝึกให้บาคีเป็นช่างทำอานม้าแต่บาคีมักจะหนีไปเรียนหนังสืออยู่ในมาดราซาห์หรือโรงเรียนอิสลาม ในที่สุดก็ได้รับอนุญาตให้เข้าเรียนหนังสืออย่างเป็นทางการ บาคีเรียนเก่งและมักจะหาโอกาสเข้าฟังคำบรรยายของนักปาฐกคนสำคัญๆ ของยุคนั้น ขณะที่ร่ำเรียนอยู่บาคีก็เริ่มแสดงความสามารถในการเขียนกวีนิพนธ์โดยเฉพาะจากการช่วยเหลือของกวีซาตี (อาหรับ: ذاﺕﯽ‎) เมื่อจบการศึกษาแล้วก็ไปทำงานเป็นครูอยู่ระยะหนึ่งแต่ต่อมาชื่อเสียงที่ได้รับก็เริ่มแพร่ขยายกว้างขึ้นและทำให้รับรับตำแหน่งต่างๆ โดยทั่วไปในฐานะ Qadi (อาหรับ: ﻗﺎﺽﯽ‎) หรือผู้พิพากษาของอิสลาม ในระบบราชการของออตโตมัน บาคีเสียชีวิตในอิสตันบุลในปี ค.ศ. 1600บาคีมักจะมีความใกล้ชิดและความสัมพันธ์อันดีกับราชสำนักของจักรวรรดิออตโตมันโดยเฉพาะในรัชสมัยของสุลต่านสุลัยมาน และต่อมาในรัชสมัยของสุลต่านองค์ต่อมาสุลต่านเซลิมที่ 2 และ สุลต่านมูรัดที่ 2