บิง_ครอสบี
บิง_ครอสบี

บิง_ครอสบี

บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งแฮร์รี ลิลลิส "บิง" ครอสบี (อังกฤษ: Harry Lillis "Bing" Crosby) (3 พฤษภาคม ค.ศ. 1903 - 14 ตุลาคม ค.ศ. 1977) เป็นนักร้อง นักแสดงชาวอเมริกัน มีผลงานตั้งแต่ปี 1926 จนถึงเมื่อเขาเสียชีวิตในช่วงตั้งแต่ปี 1934 ถึง 1954 เขาถือเป็นดาราที่หาที่เปรียบไม่ได้ กับผลงานด้านยอดขายแผ่นเสียง เรตติ้งทางวิทยุและรายได้ทางภาพยนตร์[2] ครอสบียังถูกยกเครดิตให้เป็นศิลปินแรงบันดาลใจให้กับนักร้องส่วนใหญ่รุ่นหลังที่ตามเขามา อย่างเช่น แฟรงก์ ซินาทรา เพอร์รี โคโม และดีน มาร์ติน นิตยสารแยงก์ ระบุว่าเขาเป็นคนที่มีบทบาทได้การมอบขวัญกำลังใจให้กับทหารอเมริกัน ในช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง และในระหว่างปีสูงสุดของเขา ราวปี 1948 มีแบบสำรวจระบุว่าเขาเป็น "ผู้ชายที่น่าสรรเสริญที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่" นำแจ็กกี โรบินสันและสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 12[3][4]ครอสบีลงทุนในการพัฒนาอุตสาหกรรมเพลงในช่วงหลังสงคราม โดยในปี 1947 เขาลงทุนเงิน 50,000 เหรียญสหรัฐกับบริษัทแอมเพกซ์ ที่ถือเป็นบริษัทเทปรีลทูรีลแห่งแรกในอเมริกาเหนือ และครอสบียังเป็นคนแรกที่แสดงอัดเสียงก่อนรายการในรายการวิทยุและบันทึกเสียงในรูปแบบเทปแม่เหล็ก เขามอบตัวอย่าง 200 ตัวอย่างแรกให้เพื่อนของเขา ซึ่งเป็นนักดนตรีคือ Les Paul ที่ทำให้เขาประดิษฐ์ Multitrack recording ในปี 1962 ครอสบีถือเป็นคนแรกที่ได้รับรางวัลประสบความสำเร็จจาก Global Achievement Award เขายังได้รับรางวัลออสการ์ในสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากบท บาทหลวง ชัค โอ'มัลเลย์ ในภาพยนตร์ปี 1944 เรื่อง Going My Way ครอสบียังเป็นคนไม่กี่คนที่มีชื่อจารึกอยู่บนฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟมถึง 3 ครั้ง

บิง_ครอสบี

ส่วนเกี่ยวข้อง Bob Hope, Dixie Lee, Dean Martin, Frank Sinatra, Fred Astaire, The Rhythm Boys, Rosemary Clooney, David Bowie, Louis Armstrong
เว็บไซต์ http://www.bingcrosby.com
อาชีพ นักร้อง, นักแสดง
ชื่อจริง แฮร์รี ลิลลิส ครอสบี
ค่ายเพลง Brunswick, Decca, Reprise, RCA Victor, Verve, United Artists
ช่วงปี 1926-1977
แนวเพลง Traditional pop, Jazz, vocal[1]