บี-1 ถูกสร้างขึ้นในยุคของประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสัน ซึ่งถูกสร้างขึ้นในรุ่นแรกคือ บี-1เอ บินขึ้นครั้งแรกในวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 1974 หมายเลข 74-0158 ด้วยราคาที่สูงมากทำให้ต่อมาในสมัยของประธานาธิบดีจิมมี คาร์เตอร์ ก็ได้สั้งยกเลิกโครงการ บี-1 ในวันที่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1977 แต่หน่วยข้อมูลข่าวสารที่หน่วยข่าวกรองสหรัฐฯสืบทราบว่าทางฝ่ายสหภาพโซเวียตยังทำการพัฒนเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์แบบใหม่อยู่อย่างจริงจัง จึงทำให้กระทรวงกลาโหมสหรัฐฯสั่งรีบดำเนินการโครงการ บี-1 ขึ้นอีกครั้ง โดยได้มีการแก้ไขบางอย่างจนได้ชื่อว่า บี-1 แลนเซอร์ ซึ่งเป็นการพัฒนาจากรุ่นเอมาเป็นรุ่นบี และได้มีการพัฒนาพื้นที่หน้าตัดของรุ่นบีให้ลดการปะทะเรดาร์ของข้าศึกให้น้อยลง และมีประสิทธิภาพการประหยัดน้ำมันสูงกว่าด้วย มีการปรับเปลี่ยนการใช้งานอวิโอนิกส์และสรรพวุธแบบใหม่ ผลที่ได้คือน้ำหนักวิ่งขึ้นจากเดิมรุ่นบี-1เอ ที่มีน้ำหนัก 180 ต้น เพิ่มขึ้นเป็น 217 ต้นในรุ่นบี-1บี แต่ลำตัวได้สร้างจากวัสดุไทเทเนียมคุณภาพต่ำเนื่องมาจากสภาคองเกรสปรับตัดงบประมาณลง

เครื่องต้นแบบบี-1บีหมายเลข 82-001 ได้เข้าสู่ขั้นตอนการทดสอบบินในวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1983 เครื่องบินที่ออกจากสายการผลิตเครื่องแรกคือเครื่องหมายเลข 83-0065 ขึ้นบินครั้งแรกในวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 1984 จนผลิตมาถึงเครื่องที่ 100 ซึ่งเป็นเครื่องสุดท้ายที่มีการผลิตมาคือเครื่องหมายเลข 86-0140 โดยได้บินออกจากโรงงานที่เมืองปาล์มเดล รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อปี ค.ศ. 1989[1]

บี-1 ได้รับการออกแบบมาให้บินโดยใช้เพดานบินต่ำเพียง 500 ฟุตเพื่อหลบเรดาร์ โครงการบี-1 ต้องใช้ชิ้นส่วนที่ผลิตจากบริษัทต่าง ๆ กว่า 5,000 บริษัท จาก 47 รัฐ และมีราคาสูงมากในประวัติศาสตร์ในปี ค.ศ. 1977 เนื่องจากงบประมาณในการสร้าง บี-1 นั้นมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกามาก