บี-52 สตราโตฟอร์เทรส เริ่มจากสัญญาที่ประสบความสำเร็จในวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2489 ได้ผ่านขั้นตอนมากมายตั้งแต่เครื่องบินปีกตรงที่มีเครื่องยนต์หกเครื่องจนถึงต้นแบบสุดท้ายของวายบี-52 ที่มีเครื่องยนต์ทั้งสิ้นแปดเครื่อง เครื่องบินทำการบินครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2495 โดยมีเท็กซ์ จอห์นสันเป็นนักบิน[4]

บี-52 ถูกสร้างมาเพื่อบรรทุกอาวุธนิวเคลียร์ในสงครามเย็น บี-52 สตราโตฟอร์เทรสได้เข้ามาแทนที่คอนแวร์ บี-36 ถึงแม้ว่าจะเป็นทหารผ่านศึกจากสงครามจำนวนมาก สตราโตฟอร์เทรสได้ทิ้งระเบิดธรรมดาเท่านั้น บี-52 สามารถบรรทุกอาวุธได้ 32,000 กิโลกรัม[5]

กองทัพอากาศสหรัฐฯ มีบี-52 ในประจำการตั้งแต่ปี พ.ศ. 2498 ด้วยการทำงานที่ยอดเยี่ยมในความเร็วต่ำกว่าเสียง และค่าใช้จ่ายต่ำทำให้บี-52 ยังคงอยู่ในประจำการถึงแม้ว่ามีการเสนอที่จะนำเอ็กซ์บี-70 วัลคีรี บี-1บีแลนเซอร์ และบี-2 สปิริทเข้ามาแทนที่ ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2548 บี-52 ได้กลายมาเป็นเครื่องบินแบบที่สองที่ทำการนานที่สุดหลังจากอิงลิช อิเลคทริก แคนเบอร์รา มีเครื่องบินทั้งหมดหกแบบที่อยู่ในรายชื่อเดียวกันเมื่อปี พ.ศ. 2552 อีกสี่ลำคือตูโปเลฟ ตู-95 ซี-130 เฮอร์คิวลิส เคซี-135 สตราโตแทงค์เกอร์ และล็อกฮีด ยู-2