ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง กองทัพญี่ปุ่นได้เดินทัพผ่านทางประเทศไทย ทำให้ไทยได้รับผลกระทบจากสงครามไปด้วย มีการทิ้งระเบิดอย่างต่อเนื่องจากสหรัฐอเมริกา บุญผ่อง ชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายคนโตของครอบครัวสิริเวชชะพันธ์ แห่งตลาดปากแพรก อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี รับสุรัตน์ ภรรยา และผณี ลูกสาววัย 9 ขวบ เพียงคนเดียวที่เดินทางหนีระเบิดจากพระนครมาอยู่ที่นี่

ที่กาญจนบุรี และราชบุรี ได้มีการเกณฑ์เชลยสงคราม ซึ่งเป็นทหารชาติตะวันตกฝ่ายสัมพันธมิตรมาสร้างทางรถไฟและสะพานข้ามแม่น้ำแควเพื่อที่จะตัดผ่านไปประเทศพม่า เชลยหลายคนต้องล้มตายจากสภาพภูมิอากาศและภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยโรคภัยต่าง ๆ จากป่าดิบชื้น รวมถึงการกินอยู่ที่ลำบาก และการถูกทรมานให้ทำงานตลอดวัน ตลอดคืน เป็นที่น่าหดหู่ใจอย่างมากต่อผู้พบเห็น รวมถึงบุญผ่อง บุญผ่องจึงตัดสินใจบางอย่างที่จะช่วยพวกเชลย แม้จะต้องเสี่ยงชีวิตตนเองและครอบครัวก็ตาม บุญผ่องได้รับการติดต่อจากกองทัพญี่ปุ่นให้ไปส่งอาหารถึงในค่ายเชลย บุญผ่องจึงแอบส่งยาและของใช้ต่าง ๆ ใส่ลงไปในข้าวของเหล่านี้ แม้จะไม่เป็นที่เห็นด้วยจากครอบครัว รวมถึงเป็นที่สงสัยของทางญี่ปุ่น หลายต่อหลายครั้งมีการตรวจค้น แต่ก็ไม่พบเจอ ท้ายที่สุดเมื่อญี่ปุ่นสงสัยมากขึ้น บุญผ่องจึงให้ผณี ลูกสาวตัวเล็ก ๆ ของตนเองเป็นคนนำไปส่งให้ ด้วยผณีนั้นเป็นที่ผูกพันของ มิโยชิ นายทหารชาวญี่ปุ่นที่รักผณีเสมือนลูกสาวตนเองจริง ๆ จนก่อให้เกิดเป็นมิตรภาพต่างวัย