ท่านผู้หญิงบุญเรือน ชุณหะวัณ เป็นบุตรคนที่สามจากทั้งหมดสี่คนของแช่ม โสพจน์ มีพี่น้องชื่อ ชื่น, สนิท และอำไพ (เดิมชื่อ: ทุเรียน) ตามลำดับ บิดาเป็นลูกพี่ลูกน้องทางพระชนนีของสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี[1][2]

ท่านผู้หญิงบุญเรือนและพี่น้องทั้งหมดได้รับการอุปการะจากสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี และเป็นผู้ติดตามเมื่อครั้งเดินทางไปโลซาน สวิตเซอร์แลนด์ โดยโดยสารทางเรือจากปีนังเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2476 พร้อมด้วยสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์, พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทร พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร และพระพี่เลี้ยงเนื่อง จินตดุล[3] ต่อมาสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีทรงจัดให้ท่านไปอยู่กับครอบครัวชาวสวิตเซอร์แลนด์ และไปศึกษาต่อที่โรงเรียนประจำสำหรับเด็กผู้หญิง[3]

ท่านผู้หญิงบุญเรือนสำเร็จการศึกษาด้านการเลี้ยงเด็ก และตามเสด็จฯ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนีเดินทางกลับประเทศไทยเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2481[4] เป็นครูสอนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนอนุบาลละอออุทิศ[5]