ในหนึ่งปีฮิจเราะห์มี 12 เดือน คือ[2]

1. มุฮัรรอม (المحرّم, "ต้องห้าม") ได้ชื่อนี้มาเพราะเป็นการผิดกฎหมายหากสู้รบกันในเดือนนี้ เป็นเดือนที่มีความศักดิ์สิทธิ์ที่สุดเป็นอันดับสองในปฏิทินฮิจเราะห์ และมีวันอาชูรออ์
2. เศาะฟัร (صفر, "ว่างเปล่า") คาดว่าได้ชื่อนี้มาเพราะชาวอาหรับนอกศาสนาปล้นสะดมในเดือนนี้และทิ้งให้บ้านว่างเปล่า บ้างก็ว่าชาวเมืองเมกกะเดินทางออกจากเมืองในเดือนนี้จนเมืองว่างเปล่า
3. รอบีอุลเอาวัล (ربيع الأوّل, "ฤดูใบไม้ผลิแรก")
4. รอบีอุษษานี (ربيع الثاني หรือ ربيع الآخر, "ฤดูใบไม้ผลิที่สอง (หรือหลัง)")
5. ญุมาดัลอูลา (جمادى الأولى, "เดือนแรกที่ผืนดินแห้งแล้ง")
6. ญุมาดัษษานียะฮฺ (جمادى الآخرة , جمادى الثانية, "เดือนที่สอง (หรือหลัง) ที่ผืนดินแห้งแล้ง")
7. เราะญับ (رجب, "เคารพ" หรือ "ให้เกียรติ") เป็นเดือนต้องห้ามอีกเดือนหนึ่งซึ่งแต่โบราณแล้วห้ามสู้รบกันในเดือนนี้
8. ชะอ์บาน (شَعْبَانُ, "กระจาย) ตรงกับช่วงที่เผ่าอาหรับกระจายกันไปหาน้ำ
9. เราะมะฎอน (رمضان, "ร้อนจัด") เป็นเดือนที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุดในปฏิทินฮิจเราะห์ ชาวมุสลิมจะถือศีลอดในช่วงเช้าจนถึงตะวันตกดิน
10. เชาวาล (شَوَّال, "ยก") เป็นช่วงของปีที่อูฐตัวเมียยกหางขึ้นหลังจากเกิดลูกแล้ว
11. ซุลกิอฺดะฮฺ (ذُوْالقِعْدَةِ, "เดือนแห่งการพักรบ") เป็นอีกเดือนหนึ่งที่สงครามถูกห้าม
12. ซุลหิจญะฮฺ (ذُوالحِجَّةِ, "เดือนแห่งการแสวงบุญ") หมายถึงการแสวงบุญไปยังเมกกะประจำปีของมุสลิม ที่เรียกว่า หัจญ์