ปฏิบัติการด็อนเนอร์ไคล์ (เยอรมัน: Unternehmen Donnerkeil) เป็นรหัสสำหรับปฏิบัติการทางทหารเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่สอง ปฏิบัติการด็อนเนอร์ไคล์ได้ถูกออกแบบมาเป็นปฏิบัติการอำนาจทางอากาศเพื่อสนับสนุนแก่ครีคส์มารีเนอ (กองทัพเรือเยอรมัน) ในปฏิบัติการเซเบอรัส ที่ยังเป็นรู้จักกันคือการตีฝ่าช่องแคบในปี ค.ศ. 1941 เรือผิวน้ำของครีคส์มารีเนอได้ดำเนินการตรวจเส้นทางเรือพาณิชย์ในการสนับสนุนเรืออูของเยอรมนีในยุทธการแห่งแอตแลนติก ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1941 ปฏิบัติการเบอร์ลินได้เปิดฉากภายหลังปฏิบัติการไรน์อือบุงในเดือนพฤษภาคม ปี ค.ศ. 1941 กองเรือผิวน้ำแห่งราชนาวีถือเป็นอุปสรรถสำคัญต่อฝ่ายเยอรมันในการเดินทางกลับสู่ท่าเรือในทะเลบอลติกหรือเยอรมนี เรือที่เหลือรอด เรือรบ ชาร์นฮอสท์และไกเซอเนา และเรือลาดตระเวนพรินซ์ออยเกิน ได้จอดเทียบท่าเมืองแบร็สต์ในฝรั่งเศส ตลอดช่วงปี ค.ศ. 1941 กองบัญชาการการทิ้งระเบิดแห่งกองทัพอากาศหลวงได้สั่งให้โจมตีเรือในท่าเรือ จากที่อยู่ใกล้ของท่าเรือทำให้เครื่องบินรบแห่งกองทัพอากาศหลวงได้รับอนุญาตให้มีการบินหลายเที่ยวเพื่อโจมตีเป้าหมายได้อย่างต่อเนื่องและรวดเร็ว กองบัญชาการใหญ่กองทัพเรือเยอรมัน (OKM) และอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ มีความต้องการที่จะย้ายกองเรือออกห่างจากการโจมตีทางอากาศที่อาจจะเกิดขึ้นในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1941 กองบัญชาการใหญ่กองทัพอากาศเยอรมัน (OKL) ได้รับคำสั่งให้กำหนดแผนการอำนาจทางอากาศเพื่อปกป้องกองเรือเยอรมันสามลำเพื่อหลบหนีออกจากฝรั่งเศสไปยังเยอรมนีผ่านช่องแคบอังกฤษ พลเอก อาด็อล์ฟ กัลลันท์ ได้ความเตรียมพร้อมทางอากาศสำหรับปฏิบัติการ ทั้งปฏิบัติการเซเบอรัสและปฏิบัติการสนับสนุน ด็อนเนอร์ไคล์ ได้เปิดฉากขึ้นเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942 ในช่วงแรกของปฏิบัติการของเยอรมนีได้ประสบความสำเร็จอย่างน่าประหลาดใจ เรือของเยอรมนีได้เดินทางถึงเยอรมนีเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1942 เพียงสองวันหลังจากเริ่มปฏิบัติการปฏิบัติการเซเบอรัสและด็อนเนอร์ไคล์ ในช่วงการตีฝ่าช่องแคบ ลุฟท์วัฟเฟอได้ประสบผลสำเร็จในการป้องกันการโจมตีทางอากาศต่อเรือเยอรมันในช่วงปฏิบัติการ จึงช่วยทำให้พวกเขาเดินทางไปถึงน่านน้ำเยอรมัน ในการสู้รบทางอากาศที่เกิดขึ้นทั่วช่องแคบอังกฤษต้องประสบความสูญเสียอย่างหนักสำหรับที่ไม่อาจย้อนคืนมา เยอรมนีสูญเสียไปเล็กน้อยและปฏิบัติการก็ได้บรรลุเป้าหมาย