ปยะตะสร้างจากหลังคาทรงสี่เหลี่ยมมีหน้าจั่วสูงต่อเนื่องเป็นทรงกรวยหลายชั้น โดยมีโครงสร้างคล้ายกล่องแทรกขั้นระหว่างหลังคาแต่ละชั้น เรียกว่า เลบอ (လည်ပေါ်)[1] ปยะตะสวมมงกุฎยอดไม้แหลมที่เรียกว่า ไตง์พู่ (တိုင်ဖူး) หรือ กู้นพู่ (ကွန်းဖူး) ขึ้นอยู่กับรูปร่าง คล้ายกับ ที่ หรือฉัตร ซึ่งเป็นเครื่องประดับที่สวมยอดบนสุดของเจดีย์พม่า ขอบของแต่ละชั้นมีการประดับแผ่นโลหะปิดทองตรงมุมที่เรียกว่า ตุยีน (တုရင်; คล้ายกับช่อฟ้าของไทย) ปยะตะมีสามประเภทหลัก โดยแบ่งตามจำนวนชั้นที่เรียกว่า โบน (ဘုံ, จากภาษาบาลี ภูมิ) สามชั้น, ห้าชั้น และเจ็ดชั้น[2]