โครงสร้าง

ไนจีเรียมีระบบเศรษฐกิจแบบผสม และพึ่งขึ้นสู่สถานะประเทศรายได้ต่ำระดับปานกลาง (lower middle income) จากธนาคารโลก[2] ไนรีเรียเป็นประเทศที่มีอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงมาก อย่างไรก็ตาม อัตราการเพิ่มขึ้นของประชากรก็สูงมากอย่างน่ากลัว นั่นเองทำให้รายได้ต่อหัวของประชากรในประเทศเพิ่มขึ้นเพียงช้า ๆ มีการคาดการณ์กันว่า ในปี ค.ศ. 2030 ไนจีเรียอาจมีประชากรสูงถึง 263 ล้านคน จากปัจจุบัน 174 ล้านคน

สถานการณ์เศรษฐกิจ

ไนจีเรียเองก็เป็นประเทศหนึ่งในแอฟริกาที่มีแหล่งทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ มีระบบการเงิน, กฎหมาย, สังคม, การคมนาคม และตลาดหลักทรัพย์ ที่พัฒนาเป็นอย่างดี นอกจากนี้ ไนจีเรียในฐานะประเทศที่มีอาณาเขตใหญ่เป็นอันอับสองของทวีปแอฟริกา ยังมีผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (อำนาจซื้อ) สูงเป็นอันดับที่ 30 ของโลก ในปี พ.ศ. 2555 และไนจีเรีย ยังเป็นคู่ค้ารายใหญ่ที่สุดอนุภูมิภาคซาฮาร่าของสหรัฐอเมริกา

ไนจีเรียเป็นสมาชิกขององค์กรความร่วมมือทางการค้าระหว่างประเทศต่างๆมากมาย หนึ่งในนั้นคือเป็นสมาชิกของกลุ่มประเทศผู้ส่งออกน้ำมัน โอเปค ซึ่งในทศวรรษที่ 1970 ที่เกิดการตื่นตัวด้านพลังงานน้ำมัน ไนจีเรียได้ก่อหนี้สาธารณะต่างประเทศไว้มากมายเพื่อลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ จนกระทั่งเกิดภาวะน้ำมันล้นตลาดในทศวรรษที่ 1980 ที่ส่งผลให้ราคาน้ำมันตกต่ำทั่วโลก แม้ว่าไนจีเรียได้พยายามจะชำระหนี้เงินกู้ให้ทันตามกำหนด แต่ในที่สุดก็เกิดการผิดนัดชำระหนี้ ทั้งในส่วนของเงินต้นและดอกเบี้ย

การท่องเที่ยว