การแกะสลักผลงานใช้เวลาไม่ถึงสองปี.[3] หลังเสร็จสมบูรณ์ บ้านหลังแรกของ ปีเอตะ อยู่ที่โบสถ์น้อยของ Santa Petronilla สุสานแบบโรมันซึ่งอยู่ใกล้มุขข้างโบสถ์ด้านใต้ของมหาวิหารนักบุญเปโตร เป็นที่ที่พระคาร์ดินัลเลือกไว้เป็นที่ฝังศพ ต่อมาโบสถ์น้อยได้ถูกรื้อถอนโดยบรามันเตขณะสร้างมหาวิหารใหม่ จอร์โจ วาซารี กล่าวไว้ว่า ไม่นานหลังนำ ปีเอตะ ไปวาง มีเกลันเจโลไปได้ยิน (หรือถามผู้เยี่ยมชมเกี่ยวกับประติมากร) คนบอกว่าเป็นผลงานของประติมากรอีกคนหนึ่งที่ชื่อว่า Cristoforo Solari จากนั้นมิเกอันเจโล จึงไปลงชื่อบนประติมากรรม[4] มีเกลันเจโลแกะสลักว่า MICHAELA[N]GELUS BONAROTUS FLORENTIN[US] FACIEBA[T] (มีเกลันเจโล บูโอนาร์โรตี ชาวฟลอเรนซ์ เป็นผู้แกะสลัก) บนสายสะพายซึ่งพาดอยู่บนหน้าอกของมารีย์ โดยเป็นผลงานชิ้นเดียวที่เค้าได้เซ็นชื่อลงไป วาซารียังรายงานอีกว่ามีเกลันเจโลเสียใจในความความทะนงตนของตนเองและสาบานว่าจะไม่ลงชื่อบนผลงานชิ้นอื่นอีก[5][6]

ความเสียหาย

ปีเอตะ ได้รับความเสียหายเรื่อยมา นิ้วทั้งสี่บนมือข้างซ้ายของมารีย์หักขณะเคลื่อนย้าย และถูกซ่อมแซมใน พ.ศ. 2279 โดย Giuseppe Lirioni ความเสียหายครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2515 (วันอาทิตย์ของเทศกาลเพนเทคอสต์) นักธรณีวิทยาที่มีการอาการทางจิตชาวออสเตรเลียซึ่งเกิดในประเทศฮังการี ชื่อว่า Laszlo Toth เดินเข้าไปในโบสถ์น้อยและโจมตีงานประติมากรรมด้วยค้อน และตะโกนว่า "ฉันคือพระเยซู ฉันได้ฟื้นคืนจากความตายแล้ว!"[7] ด้วยการทุบทั้งสิบห้าครั้ง แขนของมารีย์ในส่วนข้อศอกลงไปได้หลุดออก จมูกเธอได้หัก และเปลือกตาข้างหนึงแหว่ง ผู้เห็นเหตุการณ์เก็บชิ้นส่วนหินอ่อนที่กระเด็นออกมาจำนวนหนึ่งไป จากนั้นหินอ่อนบางส่วนถูกนำมาคืน ทว่าหลายชิ้นรวมไปถึงจมูกของมารีย์ได้หายไป โดยต่อมาได้ถูกซ่อมโดยการตัดนำชิ้นส่วนหินอ่อนมาจากหลังของเธอ

หลังการโจมตี ผลงานได้ถูกซ่อมแซมอย่างหนัก และส่งกลับไปยังมหาวิหารนักบุญเปโตร ตั้งไว้ทางด้านขวาของทางเข้า และถูกปกป้องโดยบานกระจกกันกระสุน