ผักกาดขาว
ผักกาดขาว

ผักกาดขาว

Napa หรือ Nappa cabbage (Brassica rapa subsp. pekinensis) เป็นที่รู้จักว่า ผักกาดขาว เป็นผักกาดชนิดหนึ่งของ ผักกาดจีน ถิ่นกำเนิดใกล้กับปักกิ่ง และบริโภคกันอย่างแพร่หลายในอาหารเอเชียตะวันออก แต่ส่วนใหญ่ในโลกก็ ผักกาดชนิดนี้ก็เข้าใจว่า "ผักกาดจีน" ผักกาดจีนจะมีสีจางกว่าผักกาดจีนชนิดอื่น ๆ อย่างเช่น บ๊อกชอย ซึ่งก็ถูกเรียกว่าผักกาดจีนเช่นเดียวกัน ในสหราชอาณาจักร ผักชนิดนี้รู้จักกันในชื่อ "Chinese Leaf" ในนิวซีแลนด์รู้จักกันในชื่อ"Wong Bok" หรือ"Won bok" ในออสเตรเลียและฟิลิปปินส์รู้จักกันในชื่อ"wombok".[1]ชื่อ "nappa" มาจากภาษาพูดและภาษาถิ่นในภาษาญี่ปุ่น ซึ่ง ญี่ปุ่น: nappa โรมาจิ菜っ葉 มักจะใช้เรียกใบของผักต่าง ๆ โดยเฉพาะใบผักที่ใช้ทำอาหาร[2] ชื่อในภาษาญี่ปุ่นที่เอาไว้เจาะจงผักกาดประเภทนี้ว่า ญี่ปุ่น: hakusai โรมาจิ白菜, lit. "ผักกาดขาว" โดยเป็นคำอ่านออกเสียงแบบจีน ในภาษาญี่ปุ่นผักกาดขาวถูกบริโภคอย่างแพร่หลายในจีน ญี่ปุ่น และเกาหลี และที่ได้รับความนิยมอย่างยิ่งในจังหวัดกังวอน ทางตอนเหนือของเกาหลีใต้[3] ผัดกาดขาวถูกใช้เป็นสัญลักษณ์แทนความเจริญรุ่งเรืองในจีน[4] และในภาพลักษณ์นี้เองจึงมักพบเห็นรูปจำลองที่ทำจากแก้วและกระเบื้องเคลือบ รูปสลักผักกาดที่มีชื่อเสียง Jadeite Cabbage ที่จัดแสดงในพิพิธภัณฑ์พระราชวังแห่งชาติไต้หวัน ก็เป็นรูปสลักของผักกาดขาวด้วยเช่นเดียวกัน เนื่องจากมีผู้อพยพจากไต้หวันนี้เอง จึงสามารถพบเห็นรูปสลักผักกาดได้ในหลายเมืองของ อเมริกาเหนือ ยุโรปและออสเตรเลีย ในอาหารเกาหลี ผักกาดถูกใช้เป็นส่วนผสมหลักของ baechu kimchi ที่เป็นชนิดของกิมจิ ทั่วไป แต่ก็ยังกินสด ๆ โดยเอาไปห่อเนื้อหมูหรือหอยนางรม แล้วจิ้มกับโกชูจัง[5] แต่คนทั่วไปก็มักใส่ใบที่แก่กว่าในซุป ด้วยรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์เมื่อเทียบกับผักกาดชนิดอื่น ๆ เช่น บ๊อกชอย หรือ กะหล่ำ และผักกาดขาวยังสามารถเอาไปผัดน้ำมันกับส่วนผสมอื่น ๆ เช่นเต้าหู้ เห็ด หรือซูกินี ผักกาดขาวยังเป็นส่วนผสมพื้นฐานในการกินอาหารหม้อไฟอีกด้วย

ผักกาดขาว

- Kunrei-shiki hakusai
- ยวีดปิง wong4 ngaa4 baak6
การถอดถ่ายตัวอักษรกวางตุ้ง- ยวีดปิง
การถอดถ่ายตัวอักษร
กวางตุ้ง
- ยวีดปิงwong4 ngaa4 baak6
- แมกคูน- ไรซ์ชาวเออร์ Paech'u
- ฮกเกี้ยนแบบ POJ bae cai
ฮันกึล 배추
การถอดถ่ายตัวอักษรจีนกลาง- พินอินภาษาหมิ่น- ฮกเกี้ยนแบบ POJภาษาอู๋- โรมันกวางตุ้ง- ยวึดปิง
การถอดถ่ายตัวอักษร
จีนกลาง
- พินอินdà bái cài
ภาษาหมิ่น
- ฮกเกี้ยนแบบ POJbae cai
ภาษาอู๋
- โรมันwang nga tsae(黃芽菜)
กวางตุ้ง
- ยวึดปิงdaai baak coi
- พินอิน dà bái cài
- Revised Hepburn hakusai
จีนตัวเต็ม 大白菜
คันจิ 白菜
การถอดถ่ายตัวอักษร- อักษรโรมัน ฉบับปรับปรุง- แมกคูน- ไรซ์ชาวเออร์
การถอดถ่ายตัวอักษร
- อักษรโรมัน
ฉบับปรับปรุง
Baechu
- แมกคูน-
ไรซ์ชาวเออร์
Paech'u
การถอดถ่ายตัวอักษร- Revised Hepburn- Kunrei-shiki
การถอดถ่ายตัวอักษร
- Revised Hepburnhakusai
- Kunrei-shikihakusai
- โรมัน wang nga tsae(黃芽菜)
จีนตัวย่อ 大白菜
- อักษรโรมัน ฉบับปรับปรุง Baechu
จีน 黃芽白
- ยวึดปิง daai baak coi