ผู้ปกครองสูงสุดแห่งรัสเซีย (รัสเซีย: Верховный правитель России, Verkhovnyy pravitel' Rossii) หรือ ผู้นำสูงสุดแห่งรัสเซีย เป็นตำแหน่งประมุขแห่งรัฐและผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งรัฐรัสเซีย ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยขบวนการขาวที่ต่อต้านรัฐบาลบอลเชวิคในช่วงสงครามกลางเมืองรัสเซีย และดำรงอยู่เป็นระยะเวลาเกือบสองปีตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918 ถึงเดือนเมษายน ค.ศ. 1920 บรรดากองทัพของขบวนการขาวต่างรวมตัวกันภายใต้การบริหารของรัฐรัสเซีย ในขณะที่รัฐรัสเซียอ้างตนว่าเป็นรัฐบาลรัสเซียที่แท้จริง ผู้ดำรงตำแหน่ง "ผู้ปกครองสูงสุด" เพียงหนึ่งเดียวในช่วงการดำรงอยู่ของรัฐคือพลเรือเอกอะเลคซันดร์ คอลชัค ซึ่งเขาเป็นหนึ่งในสมาชิกคณะรัฐมนตรีแห่งรัสเซียทั้งปวง และดำรงตำแหน่งนี้หลังจากการรัฐประหารคณะกรรมาธิการอูฟาในวันที่ 18 พฤศจิกายน[1]ผู้บัญชาการทหารกองทัพขาวทั้งหมดในภาคใต้และตะวันตกของรัสเซีย เช่นเดียวกับในไซบีเรียและตะวันออกไกลต่างก็ยอมรับผู้ปกครองสูงสุดทั้งสิ้น ในช่วงเดือนพฤษภาคม—มิถุนายน ค.ศ. 1919 นายพลอันตอน เดนีกิน, เยฟเกนี มิลเลียร์, และนีโคไล ยูเดนิช ประกาศสนับสนุนและยอมรับคำสั่งสูงสุดของคอลชัคอย่างเป็นทางการเหนือกองทัพทั้งหมดในรัสเซีย ซึ่งผู้บัญชาการทหารสูงสุดก็ยืนยันอำนาจของผู้บัญชาการทหารด้วยเช่นกัน เป็นเวลาเกือบสองปีที่คอลชัคดำรงตำแหน่งประมุขแห่งรัฐที่เป็นที่ยอมรับในระดับสากลของรัสเซีย และได้รับการสนับสนุนทั้งทางการทูตและทางทหารจากอดีตฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เมื่อวันที่ 4 มกราคม ค.ศ. 1920 คอลชัคประกาศลาออกจากตำแหน่ง พร้อมมอบตำแหน่งผู้ปกครองสูงสุดให้แก่เดนีกิน โดยเดนีกินดำรงตำแหน่งนี้เป็นคนสุดท้ายในฐานะผู้รักษาการผู้ปกครองสูงสุดแห่งรัฐรัสเซีย แม้ว่าเขาจะไม่ยอมรับตำแหน่งและหน้าที่นี้ก็ตาม ซึ่งท้ายที่สุดตำแหน่งนี้ถูกยกเลิกลงอย่างถาวรในวันที่ 4 เมษายน ค.ศ. 1920