พรหมชาลสูตร ในพระไตรปิฎกภาษาจีนของฝ่ายมหายาน ไม่มีความเกี่ยวข้องอันใดกับพรหมชาลสูตร ในสีลขันธวรรค ของทีฆนิกาย พระไตรปิฎกภาษาบาลี ของเถรวาท พรหมชาลสูตรของฝ่ายมหายาน เรียกว่า ฟั่นวั่งจิง (梵網經) ในสารบบพระไตรปิฎกภาษาจีนฉบับไทโช อยู่ในลำดับที่ 1418 หรือ CBETA T24 No. 1484 ส่วนในสารบบพระไตรปิฎกภาษาจีนฉบับเกาหลี อยู่ในลำดับที่ K 527พระสูตรนี้ได้รับการแปลจากภาษาสันสกฤตเป็นภาษาจีนโดยพระกุมารชีพ โดยท่านแปลเมื่อวันที่ 12 เดือน 6 ปีที่ 7 แห่งรัชสมัยจักรพรรดิฉินเหวินหวน หรือ พ.ศ. 949 มีชื่อเต็มในภาษาจีนว่า 梵網經廬舍那佛說菩薩心地戒品第十 แต่มักเรียกโดยสังเขปว่า 梵網經อย่างไรก็ตาม นักวิชาการด้านพุทธศาสนาคาดการณ์ว่าพระสูตรนี้น่าจะมีผู้เรียบเรียงขึ้นในช่วงพุทธศตวรรษที่ 10 ขณะที่เนื้อความในพระสูตรภาษาจีนเองก็ระบุไว้ในตอนท้ายว่า แปลมาจากตันฉบับภาษาสันสกฤตที่มีเนื้อหายาวกว่าฉบับแปลมากมายนัก แต่จนถึงทุกวันนี้ยังไม่มีการพบต้นฉบับที่ว่าแต่อย่างใด