รูปปั้นรวมถึงลูกโลกและฐานมีความสูง 27 เมตร (89 ฟุต) สะท้อนถึงการผนวกติมอร์ตะวันออกเป็นจังหวัดที่ 27 ของอินโดนีเซีย[1][12][11]:82 รูปปั้นและลูกโลกมีความสูง 34 เมตร (112 ฟุต) ซึ่งเป็นสองเท่าของจำนวน 17 สื่อถึงวันที่ 17 กรกฎาคม 1976 ซึ่งเป็นวันที่อินโดนีเซียผนวกติมอร์ตะวันออก และวันที่ 17 สิงหาคม 1945 ซึ่งเป็นวันที่อินโดนีเซียประกาศเอกราชจากเนเธอร์แลนด์[9]:159,160[11]:82

รูปปั้นยังเป็นสัญลักษณ์ของพระเยซูคริสต์ การทนทุกข์ทรมาน และความศรัทธาคาทอลิกซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นติมอร์-เลสเต[11]:85 แขนที่เปิดรับของรูปปั้นหันหน้าไปทางตะวันตก บ้างว่าน่าจะเป็นการสื่อถึงทิศของจาการ์ตา[2][11]:83 ในขณะที่ศิลปินผู้สร้างระบุว่าเป็นการหันหน้าไปทิศของดิลีตามคำขอของผู้ว่าการจังหวัดติมอร์ตะวันออกในเวลานั้น[8]