ในสมัยของพระนารทพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ได้บังเกิดเป็นมนุษย์ ได้ออกบวชเป็นฤๅษี บำเพ็ญพรตในป่าใหญ่จนสำเร็จอภิญญา 5 วันหนึ่ง พระพุทธองค์และพระอริยสงฆ์พร้อมทั้งเหล่าอุบาสกอุบาสิกา พากันมาใกล้อาศรมของฤๅษี ในคราวนั้น พระฤๅษีโพธิสัตว์ทรงอภิญญาทัศนาเห็น ก็มีความปีติยินดี ศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธองค์ จึงเนรมิตอาศรมมากมายให้มีจำนวนเพียงพอ กับพระพุทธองค์และเหล่าพระสาวก แล้วถวายให้นั่งเป็นที่เรียบร้อย

ครานั้นพระพุทธองค์ทรงแสดงธรรม แก่พระสาวกและมหาฤๅษี ทำให้มหาฤๅษีมีความปีติปราโมทย์เป็นที่สุด ในวันรุ่งขึ้น จึงเหาะไปยังอุตตรกุรุทวีป เพื่อนำเอาภัตตาหารมาถวายพระพุทธองค์และพระสาวก อย่างเพียงพอ กระทำอย่างนั้นอยู่เป็นเวลา 7 วัน วันสุดท้าย สักการะด้วยแก่นจันทน์แดงอันมีคุณค่า พระพุทธองค์ทรงอนุโมทนา แล้วตรัสพยากรณ์ว่า

มหาฤๅษีผู้มีอนุภาพนี้ นานไปในอนาคตกำหนดอีก 1 อสงไขยกับอีกเศษแสนมหากัป จะได้ตรัสรุเป็นพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง มีนามว่า พระศรีศากยมุนีโคดมพุทธเจ้า

หลังจากนั้นมหาฤๅษีโพธิสัตว์จึงทำความเพียรสร้างสมบารมี จนสิ้นอายุขัย ก็จุติเป็นพรหมบนพรหมโลก