พระราชพงศาวดารฉบับนี้ มีบานแพนกสองแห่ง คือบานแพนกแรกกับบานแพนกแทรก บานแพนกแรกมีตั้งแต่ต้นเรื่อง ระบุว่า ในปี พ.ศ. 2350 กรมพระราชวังบวรฯ ทูลเกล้าถวายพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกเล่ม 1 จากนั้นเป็นประวัติเมืองสวรรคโลก[1] โดยเนื้อความเหมือนกับพงศาวดารเหนือ ต่างตรงที่ฉบับบริติชมิวเซียมเนื้อความกระชับ สละสลวย และเข้าใจง่ายกว่า[6]

ต่อจากประวัติเมืองสวรรคโลก จึงเป็นประวัติกรุงศรีอยุธยาตั้งแต่เริ่มสถาปนากรุง เมื่อเนื้อความถึงเหตุการณ์สมเด็จพระมหาจักรพรรดิเตรียมยกทัพไปตีเมืองละแวก ก็มีบานแพนกแทรกขึ้นมาต่อจากนั้นว่าในปี พ.ศ. 2338 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกโปรดให้ชำระพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ตั้งแต่สร้างกรุงจนถึงเหตุการณ์ดังกล่าว[7] และดำเนินความมาจนถึงปี พ.ศ. 2327 ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก แม้บานแพนกแทรกดังกล่าวเกือบเหมือนกันบานแพนกของพระราชพงศาวดาร ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) และพงศาวดารทั้งสองฉบับมีเค้าโครงเรื่องตรงกัน แต่ฉบับบริติชมิวเซียมขยายความเพิ่มเติมเข้ามาหลายตอนในส่วนที่ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) ไม่สมบูรณ์

อุบลศรี อรรถพันธุ์ จึงสันนิษฐานว่า พระราชพงศาวดารฉบับนี้ถูกชำระโดยอาศัยพงศาวดาร 3 เรื่องมาคัดรวมกัน คือ พงศาวดารเมืองสวรรคโลก พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม) และพระราชพงศาวดารกรุงธนบุรี ฉบับพันจันทนุมาศ (เจิม)[8] และพระราชพงศาวดารฉบับบริติชมิวเซียมนี้อาจเป็นต้นฉบับในกาารชำระพระราชพงศาวดาร ฉบับสมเด็จพระพนรัตน์ วัดพระเชตุพน ฉบับตัวเขียนด้วย[9]