สมณศักดิ์ ของ พระสุเมธมังคลาจารย์_(อมร_อมรปญฺโญ)

  • 1 มีนาคม พ.ศ. 2489 เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระอมรเมธี[1]
  • 5 ธันวาคม พ.ศ. 2495 เป็นพระราชาคณะชั้นราชที่ พระราชสุธี ธรรมปรีชาภิมณฑ์ ปริยัติโกศล ยติคณิศร บวรสังฆาราม คามวาสี[2]
  • 5 ธันวาคม พ.ศ. 2500 เป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระเทพมุนี ศรีวิสุทธศีลาจารย์ ญาณนายก ตรีปิฎกธาดา มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[3]
  • 5 ธันวาคม พ.ศ. 2504 เป็นพระราชาคณะชั้นธรรมที่ พระธรรมโมลี ศรีปริยัติพัฒนคุณ วิบุลธรรมสุนทร มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[4]
  • 5 ธันวาคม พ.ศ. 2532 เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรองที่ พระสุเมธมังคลาจารย์ พิศาลกิจจานุกิจจาทร บวรสีลาจารวิมล โสภณธรรมภาณี ตรีปิฎกวราลงกรณ์ มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[5]

ใกล้เคียง

พระสุนทรโวหาร (ภู่) พระสุริโยทัย พระสุจริตสุดา (เปรื่อง สุจริตกุล) พระสุธน มโนราห์ พระสุพรรณกัลยา พระสุนทรธรรมเมธี (สุเทพ อาสโภ) พระสุตตันตปิฎก พระสุนทรราชวงศาฯ (เจ้าฝ่ายบุต) พระสุรัสวดี พระสุธีวีรบัณฑิต (โชว์ ทสฺสนีโย)