พระเจ้าชยวีรวรมัน

พระเจ้าชัยวีรวรมัน (เขมร: ជ័យវីរៈវរ្ម័ន อักษรโรมัน: Jayaviravarman) ครองราชย์ ค.ศ. 1002 - ค.ศ. 1010 พระเจ้าชยวีรวรมันทรงเป็นพระอนุชาของ พระเจ้าอุทัยทิตยวรมันที่ 1 (ឧទ័យទិត្យវរ្ម័នទី១ ) พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรเขมร พระองค์ทรงครองราชสมบัติต่อจากพระเชษฐาและทำสงครามเพื่ออ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์กับ พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 [1][2] ที่ยกกองทัพมาทำสงครามเพื่อชิงราชสมบัติจาก พระเจ้าอุทัยทิตยวรมันที่ 1 เมื่อพระเชษฐาสวรรคตพระรัชทายาทคือชยวีรวรมันจึงเสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ต่อจากพระเชษฐาและทำสงครามเพื่อปกป้องราชบัลลังก์กับพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 ที่ทรงอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์เขมรทางพระราชมารดา พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 ทรงพ่ายแพ้และยกทัพกลับเมืองละโว้ ในอีก 4 ปีต่อมาจึงทรงยกทัพกลับมาอีกครั้งพระเจ้าชยวีรวรมันทรงเสด็จออกรับศึกทรงพ่ายแพ้และสิ้นพระชนม์ในสนามรบในปี ค.ศ. 1010 [3]พระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 จึงเสด็จขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์เขมร

ใกล้เคียง

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าอโศกมหาราช พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ