การสิ้นพระชนม์และมรดก ของ พระเจ้าชาริแบร์ที่_1

แม้ชาริแบต์จะเชี่ยชาญและมีความรู้ด้านกฎหมาย แต่เกรกอรีแห่งทัวส์พบว่าพระองค์คือหนึ่งในกษัตริย์ที่เสเพลที่สุดในยุคเมโรวินเจียนช่วงต้น พระองค์มีพระมเหสีพร้อมกันสี่คน สองในสี่เป็นพี่น้องกัน[2] อันเป็นผลทำให้พระองค์ถูกเจอร์มานุสตัดขาดออกจากศาสนา[3] ซึ่งนับเป็นครั้งแรกที่มีการตัดขาดกษัตริย์เมโรวันเจียนออกจากศาสนา[1] ผลคือพระองค์ถูกฝังอย่างไร้ความสง่างามที่บลาเวียคาสเตลลุม ฐานที่มั่นในตรักตาคุสอาร์โมริกานิ เมื่อพระองค์สิ้นพระชนม์ พี่น้องชายของพระองค์แบ่งราชอาณาจักรกัน ตอนแรกตกลงกันว่าจะครองปารีสร่วมกัน พระราชินีของพระองค์ที่ยังมีชีวิตอยู่ (นอกเหนือจากสี่คนดังกล่าว) ธูเดอชิลด์ ขอแต่งงานกับกุนแธรม แต่สภาที่ประชุมกันที่ปารีสในปี ค.ศ. 557 จะตีตราการแต่งงานว่าไม่เป็นไปตมามกฎหมายเนื่องจจากเป็นการร่วมประเวณีของญาติที่มีสายเลือดใกล้ชิดกัน กุนแธรมจึงตัดสินใจหาบ้านที่ปลอดภัยกว่าเดิมให้เธอ อย่างไม่เต็มใจ ในสำนัที่อาร์ลส์

ใกล้เคียง

พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ พระเจ้าอโศกมหาราช