พระเจ้าชุงซอนแห่งโครยอ (เกาหลี: 충선, ฮันจา: 忠宣, MC: Chungseon, MR: Ch'ungsǒn ค.ศ. 1275 - ค.ศ. 1325) เป็น พระราชา องค์ที่ 26 แห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 1298 และ ค.ศ. 1308 - ค.ศ. 1313) พระเจ้าชุงซอนเปนพระโอรสของพระเจ้าชุงยอล (충렬왕, 忠烈王) และองค์หญิงเจกุก (제국대장공주, 齊國大長公主) พระมเหสีชาวมองโกล พระธิดาของพระจักรพรรดิหยวนซื่อจูกุบไลข่าน (Kublai Khan) เมื่อพระเจ้าชุงซอนได้รับการสถาปนาเป็นองค์ชายรัชทายาทในค.ศ. 1277 ก็ทรงย้ายไปประทับที่เมืองปักกิ่งตามธรรมเนียมที่ปฏิบัติมาเมื่อเกาหลียังเป็นเมืองขึ้นของราชวงศ์หยวน ได้รับพระนามภาษามองโกลว่า อีจีร์บูกา (Ijirbuga) และอภิเษกกับองค์หญิงโบทับซิลิน (Botapsilin) พระปนัดดาของพระจักรพรรดิกุบไลข่านในค.ศ. 1297 องค์หญิงเจกุกสิ้นพระชนม์ องค์ชายรัชทายาททราบข่าวการสิ้นพระชนม์ของพระราชมารดาก็พิโรธมาก รีบเสด็จกลับมาเมืองแคซอง แล้วกล่าวโทษราชสำนักว่าลอบปลงพระชนม์พระมารดาเป็นการแก้แค้นชาวมองโกล ทรงให้ขุนนางและข้ารับใช้ในราชสำนักจำนวนมากถูกประหารชีวิต[1] พระเจ้าชุงยอลทรงตกพระทัยกับความพิโรธของพระโอรสจนทรงยอมสละราชบัลลังก์ให้แก่องค์ชายรัชทายาท ขึ้นครองราชสมบัติเป็นพระเจ้าชุงซอน (충선왕, 忠宣王) ตามพระนามที่พระจักรพรรดิเฉินจง (元成宗) เตมูร์ ข่าน (Temür Khan) พระราชทานมา องค์หญิงโพทัพซิลิน หรือ องค์หญิงคเยกุก (계국대장공주, 薊國大長公主) ทรงมีความหึงหวงและริษยาพระมเหสีตระกูลโจ พระมเหสีอีกองค์ของพระเจ้าชุงซอนซึ่งเป็นชาวเกาหลี องค์หญิงคเยกุกนำความไปฟ้องพระจักรพรรดิเฉินจง พระจักรพรรดิเฉินจงจึงมีรับสั่งให้พระเจ้าชุงซอนและองค์หญิงคเยกุกเสด็จมายังกรุงปักกิ่งเพื่อไต่สวนความจริง ปรากฏว่าพระจักรพรรดิเฉินจงมีพระวินิจฉัยให้ปลดพระเจ้าชุงซอนออกจากราชสมบัติและให้พระเจ้าชุงยอลพระราชบิดาครองราชสมบัติดังเดิม พระจักรพรรดิเฉินจงทรงสถาปนาเจ้าชุงซอนให้เป็น เสิ่นหยางอ๋อง (瀋陽王) ไว้ปกครองชาวเกาหลีที่พลัดถิ่นมาในจีนในค.ศ. 1308 พระเจ้าชุงยอลสวรรคต พระเจ้าชุงซอนเสิ่นหยางอ๋องจึงเสด็จกลับเกาหลีเพื่อขึ้นครองราชสมบัติดังเดิม และมอบตำแหน่งอ๋องแห่งเสิ่นหยางให้แก่องค์ชายวังโค (왕고, 王暠) หรือวอลเจยิตู (Öljeitü) พระเจ้าชุงซอนทรงสนพระทัยและโปรดปรานวัฒนธรรมจีนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะลัทธิขงจื้อใหม่ (Neo-Confucianism) ในค.ศ. 1313 พระเจ้าชุงซอนก็ทรงตัดสินพระทัยสละราชบัลลังก์ให้แก่องค์ชายคังนึง (강릉대군, 江陵大君) พระโอรสแล้วเสด็จกลับไปประทับที่กรุงปักกิ่งเพื่อชื่นชมศิลปวัฒนธรรมจีนต่อไปในค.ศ. 1230 จากเหตุการณ์ทางการเมืองของราชวงศ์หยวนหลังการสวรรคตของพระจักรพรรดิหยวนเหรินจง (元仁宗) พระเจ้าชุงซอนทรงถูกเนรเทศไปยังทิเบต แต่ก็ได้รับพระราชทานอภัยโทษและเสด็จนิวัติกรุงปักกิ่ง พระเจ้าชุงซอนสวรรคตในค.ศ. 1325