พระเจ้าชุงซุก

พระเจ้าชุงซุกแห่งโครยอ (เกาหลี: 충숙, ฮันจา: 忠肅, MC: Chungsuk, MR: Ch'ungsuk ค.ศ. 1294 - ค.ศ. 1339) เป็น พระราชาองค์ที่27แห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 1313 -1330 และ ค.ศ. 1332 - ค.ศ. 1339)พระเจ้าชุงซุกเป็นพระโอรสของเจ้าชุงซอน (충선왕, 忠宣王) และพระมเหสียาซุกจิน (야속진) ในค.ศ. 1308 พระเจ้าชุงยอลสวรรคต พระเจ้าชุงซอนพระโอรสซึ่งดำรงตำแหน่งอ๋องแห่งเสิ่นหยาง (瀋陽王) ที่เมืองเสิ่นหยางขึ้นครองราชย์ต่อ และยกตำแหน่งเสิ่นหยางอ๋องให้แก่องค์ชายวังโค (왕고, 王暠) ในค.ศ. 1313 พระเจ้าชุงซุกทรงได้รับการแต่งตั้งเป็น องค์ชายคังนึง (강릉대군, 江陵大君) แต่แล้วพระเจ้าชุงซอนก็ทรงสละราชสมบัติในปีเดียวกัน องค์ชายคังนึงจึงขึ้นครองราชสมบัติต่อ ได้รับพระราชทานพระนามจากพระจักรพรรดิราชวงศ์หยวนว่า พระเจ้าชุงซุก (충숙왕, 忠肅王) ในค.ศ. 1319 องค์หญิงพกกุก (복국장공주, 濮國長公主) พระมเหสีของพระเจ้าชุงซุกสิ้นพระชนม์ องค์ชายวังโคอ๋องแห่งเสิ่นหยางหวังจะครอบครองบัลลังก์เกาหลี[1]จึงทูลยุยงพระจักรพรรดิหยวนอิงจง (元英宗) ชิดิบาลา (Shidibala) ว่าองค์หญิงพกกุกนั้นถูกพวกเกาหลีปลงพระชนม์ หวังจะให้พระจักรพรรดิอิงจงพิโรธและถอดพระเจ้าชุงซุกออกจากบัลลังก์ แต่พระจักรพรรดิอิงจงก็ทรงถูกรัฐประหารปลงพระชนม์สวรรคตไปเสียก่อนในค.ศ. 1323 แต่แล้วพระเจ้าชุงซุกก็ทรงสูญเสียราชบัลลังก์ให้แก่พระโอรสโดยการยึดอำนาจในค.ศ. 1330 พระโอรสขึ้นครองราชสมบัติเป็น พระเจ้าชุงฮเย (충혜왕, 忠惠王) ซึ่งพระเจ้าชุงซุกก็ทรงสามารถชิงราชบัลลังก์และพระราชอำนาจกลับคืนมาได้ในค.ศ. 1332 พระเจ้าชุงซุกสวรรคตในค.ศ. 1339 พระโอรสพระเจ้าชุงฮเยก็ได้ราชสมบัติกลับคืน

ใกล้เคียง

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ