พระเจ้ามี่นพะล่อง

พระเจ้ามี่นพะล่อง (พม่า: မင်းဖလောင်း; 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1535 – 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1593) เป็นกษัตริย์แห่งอาระกัน จาก ค.ศ. 1572 ถึง 1593 สืบทอดต่อจากพระเจ้ามี่นบีนแห่งมเยาะอู้ พระราชบิดาของพระองค์ พระองค์ขยายดินแดนของพระองค์ไปยังตริปุระ (ค.ศ. 1575) และเบงกอลตอนเหนือ (ค.ศ. 1585–1587) พระองค์ต้านทานการบุกครั้งใหญ่จากตองอู พม่า พระองค์ตัดขาดความวุ่นวายจากตองอูของพม่าอย่างสมบูรณ์ในปีถัดมา พระองค์ยกอาณาจักรให้แก่ยาซาที่ 2 พระราชโอรสซึ่งสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์ใน ค.ศ. 1593

พระเจ้ามี่นพะล่อง

ชายา Saw Mi Taw (พระอัครมเหสี)
Saw Thanda
Saw Latt
Saw Oo
พระราชบุตร ยาซาที่ 2
ตะโดมี่นซอ
Kinzana Dewi (พระราชธิดา)
Shin Ma (พระราชธิดา)
Salat Dewi (พระราชธิดา)[2]
พระราชมารดา ซอชิน[3]
พระราชบิดา พระเจ้ามี่นบีนแห่งมเยาะอู้
สวรรคต 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1593(1593-07-04) (58 ปี)
Sunday, 6th waxing of Waso 955 ME[1]
มเยาะอู้
ถัดไป ยาซาที่ 2
อัครมหาเสนาบดี Maha Pyinnya Kyaw
ประสูติ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1535
Saturday, 10th waning of Tabaung 896 ME[note 1]
มเยาะอู้
ก่อนหน้า Sekkya
ครองราชย์ 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1572 – 4 กรกฎาคม [ตามปฎิทินเก่า: 24 มิถุนายน] 1593
ศาสนา พุทธเถรวาท

ใกล้เคียง

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าอโศกมหาราช พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ