หลุยส์ พระโอรสของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ผู้ศีรษะล้าน ได้รับแต่งตั้งเป็นกษัตริย์แห่งอากีแตนภายใต้การพิทักษ์คุ้มครองของพระบิดาในปี ค.ศ. 867 ชาร์ลส์กลายเป็นจักรพรรดิในปี ค.ศ. 875 และสองปีต่อมาพระองค์ทิ้งให้หลุยส์เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินขณะที่พระองค์ไปคุ้มกันอิตาลีให้พระสันตะปาปาจอห์นที่ 7

หลุยส์ได้รับเลือกตั้งเป็นกษัตริย์ของชาวแฟรงก์ตะวันตกในเดือนธันวาคม ค.ศ. 877 ที่การประชุมสภาที่ทรัวส์ในปี ค.ศ. 878 พระสันตะปาปาพยายามบีบบังคับให้หลุยส์รับบทบาทเป็นผู้ปกป้องคุ้มครองพระสันตะปาปา แต่หลุยส์ปฏิเสธ

หลุยส์กับลูกพี่ลูกน้อง หลุยส์ผู้อ่อนวัยกว่า ผู้ปกครองของราชอาณาจักรแฟรงก์ตะวันออกตกลงให้การแบ่งโลธาริงเกียเป็นไปตามสนธิสัญญาแมร์เซนในปี ค.ศ. 870 ที่พระบิดาของทั้งคู่ได้ตกลงกันไว้

หลุยส์คิดที่จะจัดสรรตำแหน่งของรัฐใหม่ แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อขุนนางแฟรงก์ยอมให้พระองค์เป็นกษัตริย์โดยมีเงื่อนไขว่าพระองค์ต้องเคารพในการครอบครองและสิทธิ์ของพวกตน