เอกสาร จู๋ชูจี้เหนียน (竹書紀年) ว่า พระเจ้าหวูหยี่ทรงตั้งราชธานีที่เมืองอิน (殷) ปัจจุบันเรียก อินซฺวี (殷墟")[3]

พระเจ้าหวูหยี่เสวยราชย์ได้ 21 ปี โข่วฟู่ (口父) ผู้ครองรัฐโจว (周) ถึงแก่ความตาย

พระเจ้าหวูหยี่เสวยราชย์ได้ 24 ปี รัฐโจวไปตีเมืองเฉิง (程) กับเมืองปี้ (毕) ได้เมืองปี้

พระเจ้าหวูหยี่เสวยราชย์ได้ 30 ปี รัฐโจวไปตีเมืองอี้ฉฺวี (义渠) ได้ และจับตัวเจ้าเมืองอี้ฉฺวีไป แต่ซือหม่า เชียน (司馬遷) นักประวัติศาสตร์แห่งราชวงศ์ฮั่น (漢朝) ระบุว่า เจ้าเมืองอี้ฉฺวีมีบุตรชายสองคนต่างมารดากัน ครั้นเจ้าเมืองอี้ฉฺวีถึงแก่ความตายแล้ว บุตรทั้งสองชิงอำนาจกัน บ้านเมืองจลาจล รัฐโจวอาศัยจังหวะเข้ารุกรานและยึดเมืองได้สำเร็จ[4]

พระเจ้าหวูหยี่เสวยราชย์ได้ 34 ปี พระเจ้าโจวจี้ (周王季) พระมหากษัตริย์รัฐโจว เสด็จมาถวายบังคมพระเจ้าหวูหยี่ถึงราชธานี พระเจ้าหวูหยี่จึงประทานม้า 10 ตัว กับหยก 30 ชิ้น เป็นรางวัลแก่พระเจ้าโจวจี้

พระเจ้าหวูหยี่เสวยราชย์ได้ 35 ปี พระเจ้าโจวจี้เสด็จไปตีเมืองกุ่ยหรง (鬼戎) ที่ซีลั่ว (西落) ซือหม่า เชียน ระบุว่า พระเจ้าโจวจี้ทรงจับผู้นำท้องถิ่นเป็นเชลยได้ถึง 20 คน ในปีเดียวกันนั้น พระเจ้าหวูหยี่เสด็จไปทรงล่าสัตว์ตามลำแม่น้ำเหลือง (黃河) และแม่น้ำเว่ย์ (渭河) อสนีบาตตกถูกพระองค์ถึงสิ้นพระชนม์ เอกสาร ชูจิง (書經) ว่า สวรรค์ลงโทษพระเจ้าหวูหยี่ที่ทรงดูหมิ่นเทวดา[5] เชื่อกันว่า ครั้งหนึ่ง พระเจ้าหวูหยี่ทรงให้แขวนถุงใส่โลหิตไว้กลางอากาศ แล้วทรงยิงเกาทัณฑ์ไปยังถุงนั้น พร้อมตรัสว่า เป็นการยิงฟ้า ทั้งยังตรัสบริภาษเทวดาผู้รับผิดชอบฟ้าผ่าฟ้าร้อง จึงเกิดถ้อยคำร่ำลือกันว่า "หวูหยี่ยิงฟ้าจึงถูกฟ้าผ่า" (武乙射天遭雷劈)[6]