พระเจ้าเว็นท์เซิลแห่งชาวโรมัน

บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งพระเจ้าเว็นท์เซิลแห่งชาวโรมัน (เยอรมัน: Wenzel, เช็ก: Václav, อิตาลี: Venceslao, อังกฤษ: Wenceslaus, King of the Romans หรือ Wenceslas) (26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 136116 สิงหาคม ค.ศ. 1419) ได้รับคัดเลือกเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชาวโรมันในปี ค.ศ. 1376 โดยการสืบสายพระโลหิต และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1378 ได้เป็นพระมหากษัตริย์โบฮีเมียในพระปรมาภิไธย "พระเจ้าเว็นท์เซิลที่ 4 แห่งโบฮีเมีย" นับเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ 3 ของโบฮีเมียและเป็นองค์ที่สองของเยอรมนีที่มาจากราชวงศ์ลักเซมเบิร์ก ในปี ค.ศ. 1400 ทรงถูกถอดจากราชสมบัติพระมหากษัตริย์เยอรมัน แต่ยังทรงครองราชบัลลังก์โบฮีเมียต่อมาจนเสด็จสวรรคตเว็นท์เซิลเป็นพระราชโอรสในจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ในปี ค.ศ. 1373 จักรพรรดิคาร์ลทรงให้เว็นท์เซิลได้รับตำแหน่งเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกแห่งรัฐมาร์เกรฟบรันเดินบวร์ค และต่อมาในปี ค.ศ. 1376 ก็ทรงจัดให้ได้รับการเลือกตั้งเป็นพระมหากษัตริย์แห่งชาวโรมันโดยเจ้านครรัฐผู้คัดเลือกอีกห้าพระองค์ ขณะที่ผู้คัดเลือกอีกสองตำแหน่ง (บรันเดินบวร์คและราชอาณาจักรโบฮีเมีย) ถือโดยพระองค์เองและพระราชโอรส

ใกล้เคียง

พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนาถ