คัมภีร์มธุรัตถวิลาสินีระบุว่า หลังจากที่พระเวสสภูโพธิสัตว์จุติจากการเป็นท้าวสันดุสิตแล้ว ได้ทรงปฏิสนธิในครรภ์ของพระนางยสวดี พระอัครมเหสีในพระเจ้าสุปปตีตะแห่งกรุงอโนมะ ได้รับพระนามว่าเจ้าชายเวสสภู เมื่อเจริญพระชนม์ขึ้นได้เสกสมรสกับพระนางสุจิตตา มีพระโอรสด้วยกันพระองค์หนึ่งชื่อเจ้าชายสุปปพุทธะ

เมื่อพระชนมายุได้ 6,000 พรรษา ได้ทอดพระเนตรเห็นเทวทูต 4 จึงตัดสินพระทัยทรงพระวอทองออกผนวช พร้อมด้วยข้าราขบริพาร 70,000 คน ตามเสด็จออกบวชด้วย บำเพ็ญอยู่ 6 เดือนจึงตรัสรู้ แล้วออกประกาศพระศาสนา ทรงตั้งพระโสณะและพระอุตตระเป็นพระอัครสาวก พระอุปสันตะเป็นพระพุทธอุปัฏฐาก พระรามาและพระสมาลาเป็นคู่พระอัครสาวิกา

พระเวสสภูพุทธเจ้า เสด็จดับขันธปรินิพพานที่เขมมิคทายวัน กรุงอุสภวดี สิริพระชนมายุได้ 60,000 พรรษา[1]