ภาพพระแม่มารีทรงครรภ์เป็นหัวเรื่องหนึ่งในชีวิตของพระแม่มารีที่นิยมเขียนกันในตอนต้นของคริสต์ศตวรรษที่ 14 ในทัสเคนี เช่นงานเขียนของแทดดิโอ แกดดี (Taddeo Gaddi), เบอร์นาร์โด แดดดี (Bernardo Daddi) และ นาร์โด ดิ ชิโอเน (Nardo di Cione) ที่จะเป็นพระแม่มารีในรูปที่ทรงยืนอยู่คนเดียวโดยมีหนังสืออยู่เหนือพระครรภ์ซึ่งเปรียบเหมือนโลก

แต่พระแม่มารีของเปียโรไม่มีทั้งหนังสือและสิ่งใดที่เป็นสัญลักษณ์เช่นภาพเขียนในหัวเรื่องเดียวกันที่เขียนกันก่อนหน้านั้นในยุคกลาง ในภาพของเปียโรพระแม่มารีทรงยืนมีพระหัตถ์ซ้ายเท้าสะเอวพระหัตถ์ขวาอยู่บนพระครรภ์เป็นทำนองพยุง สองข้างกระหนาบด้วยเทวดาที่เบิกม่านของศาลาที่ภายในตกแต่งด้วยผลทับทิมซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของทุกขกิริยาของพระเยซูที่จะมาถึง เทวดาสององค์สองข้างเหมือนกันเพียงแต่กลับข้างกัน เพราะจิตรกรใช้ร่างเดียวกันปรุผนังก่อนวาด ส่วนบนของภาพสูญหายไป

สัญลักษณ์ทางคริสต์ศาสนวิทยาค่อนข้างจะซับซ้อน มอริซิโอ คาลเวซิ[1] เสนอว่าอาจเป็นสัญลักษณะของ “หีบพันธสัญญา” (Ark of the Covenant) โดยมีพระแม่มารีเป็นผู้ประสานเพราะเป็นพระมารดาของพระเยซู ส่วนนักวิชาการผู้อื่นสันนิษฐานว่าศาลาเป็นสัญลักษณ์ของคริสต์ศาสนจักรและพระแม่มารีคือสัญลักษณ์ของ “แท่นบูชา” (Tabernacle) เพราะทรงเป็นผู้แบกร่างของพระเยซูก็เป็นได้