ต้นกำเนิดของพายุไต้ฝุ่นลินดามาจากพื้นที่พาความร้อนที่อยู่ทางตะวันออกของฟิลิปปินส์ในวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2540 ในแนวละติจูดม้าได้พัดพาไปทางเหนือ ซึ่งทำให้หย่อมความกดอากาศต่ำเคลื่อนไปทางตะวันตกโดยทั่วไป เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2540 หย่อมความกดอากาศต่ำได้ข้ามประเทศฟิลิปปินส์และเข้าสู่ทะเลจีนใต้ ต่อมาเริ่มก่อตัวและทวีความรุนแรงขึ้น และเมื่อวันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2540 ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม(JTWC) ได้ประกาศคำเตือนเกี่ยวกับพายุดีเปรสชันเขตร้อน 30W ในเวลานั้น พายุดีเปรสชันอยู่นอกชายฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะบอร์เนียว PAGASA  ตั้งชื่อว่า "Openg"หลังจากพัฒนาได้ไม่นาน พายุดีเปรสชันก็ทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพายุโซนร้อน และได้รับการตั้งชื่อว่า "ลินดา" โดย JTWC มีกำลังแรงขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยมีความเร็วลม 65 ไมล์ต่อชั่วโมง (100 กม./ชม.) ขณะเคลื่อนเข้าสู่ภาคใต้ของเวียดนาม ของวันที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 เวลา 09:00 UTC ลินดาได้ขึ้นฝั่งในจังหวัด Cà Mau ของประเทศเวียดนาม มันยังคงความรุนแรงสถานะพายุโซนร้อนกำลังแรง และพายุได้ทวีความรุนแรงเป็นพายุไต้ฝุ่นอย่างรวดเร็วหลังจากเข้าสู่อ่าวไทย

พายุไต้ฝุ่นลินดาเป็นพายุหมุนเขตร้อนที่มีความเร็วลมอย่างน้อย 75 ไมล์ต่อชั่วโมง (120 กม./ชม.) แม้ว่าพายุไต้ฝุ่นลินดาจะไม่รุนแรงเกินกว่าสถานะพายุไต้ฝุ่นที่น้อยที่สุดก็ตาม และมีทิศการเคลื่อนตัวไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ ไต้ฝุ่นลินดาอ่อนกำลังลงเป็นพายุโซนร้อน และขึ้นฝั่งที่อำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ของประเทศไทยเมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน เวลา 01:00(ตามเวลาของประเทศไทย) โดย JTWC ประเมินความเร็วลมพัดต่อเนื่องเฉลี่ย 1 นาที 65 ไมล์ต่อชั่วโมง (100 กม./ชม.)[3]หรือกรมอุตุนิยมวิทยาไทยประเมินความเร็วประมาณ 45 ไมล์ต่อชั่วโมง (80 กม./ชม.)[1]พายุไต้ฝุ่นลินดาอ่อนกำลังลงบนภูมิประเทศที่เป็นภูเขาของคาบสมุทรมลายู และพายุก็พัดเข้าสู่ทะเลอันดามัน ด้วยลมความเร็ว 50 ไมล์ต่อชั่วโมง (85 กม./ชม.) สิ่งนี้ทำให้พายุลินดาเป็นพายุหมุนเขตร้อนลูกแรกนับตั้งแต่พายุไซโคลนฟอร์เรสต์ในปี พ.ศ. 2535 ที่ข้ามจากมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกไปยังมหาสมุทรอินเดียนอกจากนี้ เมื่อไปถึงมหาสมุทรอินเดีย กรมอุตุนิยมวิทยาอินเดีย(IMD) ได้จำแนกพายุเป็นพายุไซโคลน( BOB 08 )ด้วยความเร็วลม 40 mph (70 km/h) ด้วยน้ำอุ่น พายุไซโคลนลินดาค่อย ๆ รุนแรงขึ้นอีกครั้งในขณะที่มันชะลอตัวลง เนื่องจากอ่อนกำลังลงในเขตละติจูดม้า เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 พายุเข้าสถานะพายุไซโคลนระดับ 1 อีกครั้งโดยตั้งอยู่นอกชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของพม่า (เมียนมาร์) ในขั้นต้น คาดว่าจะข้ามอ่าวเบงกอลและทำให้ขึ้นฝั่งที่ชายแดนอินเดีย/บังกลาเทศ พายุไซโคลนยังคงความแรงสูงสุดไว้เพียง 18 ชั่วโมง เนื่องจากแรงลมเฉือนที่เพิ่มขึ้นจากร่องน้ำละติจูดกลาง การเคลื่อนไหวของพายุไซโคลนลินดาเกือบจะหยุดนิ่ง และค่อยๆ อ่อนลงกำลังลงเป็นเวลาหลายวัน เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 พายุลินดาสลายตัวไปประมาณ 375 ไมล์ (600 กม.) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของย่างกุ้ง ประเทศพม่า ในวันนั้น IMD ก็ยุติคำเตือนเช่นกัน