สรุปการแสดง ของ พิธีปิดโอลิมปิกฤดูร้อน

สรุปการแสดง ของ พิธีปิดโอลิมปิกฤดูร้อน_2012

ชั่วโมงเร่งด่วน (21:00–21:09)

สถานที่สำคัญในกรุงลอนดอน

พิธีปิดเริ่มต้นขึ้นด้วยภาพยนตร์สั้น ที่แสดงตัวเลขนับถอยหลังจากสถานที่ต่างๆรอบกรุงลอนดอน เช่น ป้ายบอกทาง, 10 ถนนดาวนิง, หอนาฬิกาพระราชวังเวสต์มินสเตอร์, แม่น้ำเทมส์, ทาวเวอร์บริดจ์ ก่อนที่จะเคลื่อนเข้าสู่สนามกีฬาโอลิมปิก จากนั้นผู้ชมในสนามกีฬาร่วมกันนับถอยหลัง 10 วินาทีที่จะเริ่มพิธีปิดนี้ โดยมีเสียงระฆังบิ๊กเบนกำกับ ภายในสนามกีฬาได้ถูกปรับโครงสร้างเป็นยูเนี่ยนแจ็กขนาดใหญ่สีดำและสีขาวลาดยาวลงไป และมีสถานที่สำคัญๆปรากฏในสนามกีฬา เช่น ลอนดอนอาย, บิ๊กเบน, โรงไฟฟ้าแบตเตอร์ซี, เกอร์คิน กระดาษหนังสือพิมพ์ได้นำมาใช้งานกับยานพาหนะเพื่อสื่อถึงชีวิตในกรุงลอนดอน พร้อมกับข้อความวรรณกรรมของชาวบริติช เช่น วิลเลียม เชกสเปียร์, เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน ,นักกวีแครอล แอน ดัฟฟี่

เอมิลี่ แซนเด้ปรากฏตัวบนรถบรรทุกและร้องเพลงบางช่วงเพลง"รีด ออล อะเบาท์ อิท" เออร์บาน วอยซ์ คอลเลคทีฟ(คณะประสานเสียงสำหรับพิธีปิด)ร้องเพลงของเดอะบีทเทิลส์ "บีคอซ" พร้อมทั้งการเล่นเชลโล่ของจูเลียน ลอยด์ เวบเบอร์(นั่งอยู่บนรอยัลอัลเบิร์ตฮอลล์)เพลงเอลการ์ ซาลูท ดี'อามัวร์ และยังมีการร่วมบรรเลงของสตอมพ์กับอุปกรณ์ครัวเรือนต่างๆ เช่น หม้อ กระทะ ถังขยะ อยู่บนกลางอากาศ โดยแขวนอยู่กับสถานที่ก่อสร้างจำลอง

ก็อดเซฟเดอะควีน

ในเวลาเดียวกัน วินสตัน เชอร์ชิล(แสดงโดยทิโมธี สปอลล์))ปรากฏตัวบนยอดบิ๊กเบนและเริ่มปราศัยบทหนึ่งๆของคาลิบาน "บี น็อท อะเฟียร์ด" จากวรรณกรรมเดอะ เทมเพสต์ ซึ่งครั้งแรกถูกกล่าวในพิธีเปิดโดยเคนเนธ บรานาห์ จากนั้นยานพาหนะที่ถูกคลุมด้วยกระดาษก็เริ่มเข้าสู่สนามกีฬา เมื่อเชอร์ชิลกล่าวจบ นักแสดงที่แต่งกายโดยใช้หนังสือพิมพ์ก็เริ่มประจำตำแหน่งในสนามกีฬา เช่นพนักงานออฟฟิศ หรือแม้กระทั่งเด็กนักเรียน และทำนองของเพลงเริ่มเร็วขึ้นและเสียงดังมากขึ้น เป็นการแสดงออกถึงกรุงลอนดอนในชั่วโมงเร่งด่วน จนเชอร์ชิลตะโกนออกมาให้ทุกคนหยุด และสิ้นสุดการแสดงส่วนนี้

เจ้าชายแฮรี่ ตัวแทนจากพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2มาพร้อมกับนายฌาคส์ ร็อกก์ ประธานคณะกรรมการโอลิมปิกสากล และมีการชักธงยูเนี่ยนแจ็กขึ้นสู่ยอดเสาโดยทหารจากเหล่าทัพและการร้องเพลงชาติของสหราชอาณาจักรโดยทีมนักร้องประสานเสียงเออร์บาน วอยซ์ คอลเลคทีฟและวงออร์เคสตราลอนดอน ซิมโฟนี ออร์เคสตรา

สตรีท ปาร์ตี้ (21:09-21:20)

ในภาคนี้เริ่มต้นด้วยการนับตัวเลขถอยหลัง 5 วินาทีของไมเคิล เคน ในขณะที่ในสนามกีฬาปรากฏรถรีลิแอนท์ รีกัลจากซิตคอมเรื่องโอนลี่ ฟูลส์ แอนด์ ฮอร์สเกิดการระเบิด และปรากฏตัวแบทแมนและโรบิน และคำพูดของเคนคุณควรทำเพื่อไม่เกิดการนองเลือด(You were only supposed to blow the bloody door off!) ดังก้องทั่วสนามกีฬา จากนั้นก็มีการนำกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ห่อหุ้มส่วนต่างๆออก และกลายมาเป็นปาร์ตี้ที่มีสีสัน มีแมดเนสแสดงโชว์เพลงเอาร์ เฮ้าส์ ต่อจากนั้นมีการแสดงเพลงของวงเบลอที่มีชื่อว่าพาร์ค ไลฟ์โดยการเดินมาร์ชของเฮ้าส์โฮลด์ ดิวิชั่น มีการแสดงของเพตชอปบอยส์ที่ยืนอยู่บนรถลากในเพลงเวสต์ เอนด์ เกิร์ล ต่อจากนั้นมีการแสดงของวงบอยแบนด์ชื่อดังวัน ไดเรกชันเพลงว๊อท เมค ยู บิวตี้ฟูล จากนั้นปิดท้ายด้วยการแสดงของสตอมป์

วอเตอร์ลู ซันเซท (21:20–21:30)

ณ ศูนย์กลางของสนามกีฬาได้ถูกนำสิ่งต่างๆออกไป และมีการแสดงยิมนาสติกด้วยผู้ชนะในรายการบริเตน ก็อต ทาเลนต์วงสเปลบาวน์ในเพลงของเดอะบีทเทิลส์ในชื่ออะ เดย์ อิน อะ ไลฟ์ โดยมีแรงบันดาลใจคือไอเดียในการทำงานต่างบ้าน แสดงเป็นเตียงนอนและรถบัสลอนดอน จากนั้นเรย์ เดวี่ส์สมาชิกเดอะ คิงค์สร้องเพลงวอเตอร์ลู ซันเซทและสเปลบาวน์ก็ยังดำเนินแสดงยิมนาสติกต่อไป และจบภาคนี้ด้วยการร้องเพลงของเอมิลี่ แซนเด้ในเพลงรีด ออล อะเบ๊าท์ อิทและภาพรวมของนักกีฬา

พาเรดนักกีฬา (21:30–21:53)

นักกีฬาโอลิมปิกมาเป็นส่วนหนึ่งของรูปร่างยูเนี่ยนแจ็ก

กรีซ เป็นประเทศแรกที่นำธงทั้งหมด 204 ผืนเข้าสู่สนามกีฬา พร้อมกับเพลง"พาเรด ออฟ แอทลีท"(แต่งโดยเดวิด อาร์โนลด์) และเดินตลอดสนามกีฬา และขบวนธงปิดท้ายด้วยประเทศบริเตนใหญ่ ขณะเดียวกันก็มีอาสาสมัครแต่งกายด้วยชุดและหมวกสีน้ำเงินที่มีหลอดไฟติดอยู่เข้ามาช่วย นักกีฬาเดินเข้ามาศูนย์กลางจากหลายทางเข้า วงเอลโบวร้องเพลงโอเพ่น อาร์มและวัน เดย์ ไลค์ ธีส เหล่าอาสาสมัครต่างช่วยจัดการพื้นที่ และท้ายสุดนั้นได้มีการย้ายตำแหน่งธงไปที่คบเพลิงโอลิมปิกและการบรรเลงของเพลงในส่วนแรก

เฮียร์ คัม เดอะ ซัน (21:53–22:07)

เริ่มต้นด้วยการบรรเลงกลองจากนักดนตรี 16 คนจากกลองสองหน้า และมีการนำกล่องสีขาว 303 กล่อง ซึ่งแทนถึงกีฬาที่มีการแข่งขันรายการทั้งหมดในโอลิมปิก เพลงต่างๆถูกนำมาบรรเลงร่วมกับนักดนตรี เช่น เพลงของเคทบุชชื่อรันนิ่ง อัพ แธ๊ด ฮิล และนักแสดงเริ่มเรียงกล่องให้เป็นรูปพีระมิด มีการแสดงวิดีโอเหตุการณ์สำคัญต่างๆทั้งหมด 16 วันที่ผ่านมาบนจอ

ต่อจากนั้นมามีพิธีมอบรางวัลสำหรับผู้ชนะเลิศในรายการวิ่งมารธอนชาย โดยเป็นธรรมเนียมที่จะต้องแจกเหรียญสุดท้ายในพิธีปิด นายฌาคส์ ร็อกก์ ประธานคณะกรรมการโอลิมปิกสากลเป็นผู้มอบเหรียญรางวัล และนายลามีน ดิแอค ประธานสมาคมระหว่างประเทศของกรีฑาสหภาพเป็นผู้มอบดอกไม้ และการบรรเลงเพลงชาติยูกันดา

นักกีฬา 6 คน อาทิ เช่น แคทเธอรีน เกรนเจอร์และเคที่ เทย์เลอร์ มอบดอกไม้แสดงการขอบคุณให้กับอาสาสมัครทั้ง 6 ที่เป็นตัวแทนจากทั้งหมด 70,000 คนในกีฬาโอลิมปิกครั้งนี้ โดยมีเพลงของเดอะบีทเทิลส์ในชื่อเฮียร์ คัม เดอะ ซันเป็นเพลงประกอบ

เพลงซิมโฟนีของชาวบริติช(22:07–23:21)

A sculpture of the face of John Lennon at the closing ceremony.

ส่วนนี้เริ่มด้วยเพลงของควีน "โบฮีเมียนแรปโซดี" ได้บรรเลงและกราฟิคอีควอไลเซอร์แสดงบนป้ายไฟพิกเซล จากนั้นจอห์น เลนนอนปรากฏบนจอภาพและร่วมร้องเพลงอิแมจินโดยคณะประสานเสียงของลิเวอร์พูล จากนั้นรูปสลักของเลนนอนก็ถูกสร้างขึ้น และมีการปล่อยลูกโป่งเป็นการจบการแสดงส่วนนี้ ต่อจากนั้นมาจอร์จ ไมเคิลได้ร้องเพลง "ฟรีด้อม! '90"และ"ไว้ท์ ไลท์" และขบวณรถสกูตเตอร์ได้ขับเข้ามาในสนามกีฬา นำโดยริกกี้ วิลสัน และสมาชิกทีมของเขาที่รออยู่บนเวทีไคเซอร์ ชีฟส์ร้องเพลงของเดอะฮูเพลงพินบอล วิซาร์ด และขบวนรถสกูตเตอร์ก็วิ่งวนไปรอบ ๆ สนามกีฬาจนกระทั่งเพลงจบ และเพลงของเดวิด โบอีก็ถูกเปิดขึ้น พร้อมกับรูปภาพของเขา มีภาพ 8 ภาพเป็นงานศิลปะเข้าสู่สนามกีฬา หมายถึงอุตสาหกรรมแฟชั่นของชาวบริติช มีนักแสดงเช่น เนโอมี แคมป์เบลล์ (สวมยี่ห้ออเล็กซานเดอร์ แมคควีน), ลิลี่ โคล (สวมยี่ห้อเออร์เดม), คาเรน เอลสัน (สวมยี่ห้อเบอร์เบอรี่), ลิลี่ โดนัลด์สัน (สวมยี่ห้อวิเวียน เวสต์วูด), จัวแดน ดันน์ (สวมยี่ห้อโจนาธาน ซานเดอร์), เดวิด แกนดี้ (สวมยี่ห้อพอล สมิธ), จอร์เจีย เมย์ แจกเกอร์ (สวมยี่ห้อวิกทอเรีย เบคแคม), เคท มอส (สวมยี่ห้ออเล็กซานเดอร์ แมคควีน) และสเตลล่า เทนแนนท์สวมยี่ห้อคริสโตเฟอร์ เคนน์) เหล่านายแบบและนางแบบได้เดินเข้าสู่ศูนย์กลางของสนามกีฬา เปรียบเสมือนแคทวอล์ก พร้อมกับเพลงของโบอีปี 1980 แฟชั่น