แนวคิดในหารก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณากลางแจ้งมีย้อนกลับไปตั้งแต่โยอาคิม มีโลอียา (Ioachim Miloia) อดีตผู้ว่าการพิพิธภัณฑ์บานัตระหส่างปี 1928 ถึง 1940 เมื่อปี 1928 หลังมีโลอียาเดินทางกลับจากพิธีเปิดพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณาทรานซิลเวเนียในกงุฌ-นาปอกา เขาได้ขออนุญาตสภาเทศบาลเพื่อเปิดพิพิธภัณฑ์หมู่บ้านขนาดเล็ก ๆ ในลานกลางของปราสาทฮูนีอาเด[4] หลังได้รับอนุญาต เขาได้นำโบสถ์ไม้ กางเขน และบ้านแบบฟาร์มเฮาส์ ชุดแรกมาตั้งแสดงที่นั่น

ในปี 1967 พิพิธภัณฑ์ได้รับที่ดินขนาดใหญ่เพื่อใช้พัฒนาสร้างพิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วรรณากลางแจ้งขึ้น พิพิธภัณฑ์เปิดให้บริการครั้งแรกในเดือนสิงหาคม 1971[4][5] ในปี 1986 พิพิธภัณฑ์ได้ปิดให้บริการเพื่อทำการปรับปรุงครั้งใหญ่เป็นเวลาเก้าปีภายใต้คำสั่งจากประธานาธิบดีโรมาเนีย ก่อนจะเปิดให้บริการอีกครั้งในเดือนพฤษภาคม 1995[6] ในปี 2000 พิพิธภัณฑ์ได้แยกตัวออกมาจากพิพิธภัณฑ์บานัต มาเป็นหน่วยงานเป็นเอกเทศภายใต้การดูแลของสภาเทศมณฑลตีมิช[6]