โยฮัน คริสท็อฟ ฟรีดริช ฟ็อน ชิลเลอร์ (เยอรมัน: Johann Christoph Friedrich von Schiller) เป็นกวี นักเขียนบทละคร นักเขียน นักประวัติศาสตร์ นักการแพทย์ และนักปรัชญาชาวเยอรมัน หลัง ค.ศ. 1788 ชิลเลอร์ได้เป็นเพื่อนสนิทกับโยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ นักปรัชญาชื่อดัง ทั้งคู่มักจะพบปะถกเถียงเรื่องสุนทรียศาสตร์อยู่เสมอ ชิลเลอร์ยังเป็นคอยผลักดันให้เกอเทอทำงานหลายอย่างที่คั่งค้างจนแล้วเสร็จ คนในยุคปัจจุบันเรียกความสัมพันธ์และข้อถกเถียงของทั้งคู่ว่าคตินิยมคลาสสิกไวมาร์ (Weimar Classicism) ชิลเลอร์ยังเป็นผู้แต่งโคลงกลอนเยอรมันที่ชื่อปีติศังสกานท์ ซึ่งถูกนำไปดัดแปลงเป็นบทเพลงซิมโฟนีหมายเลข 9 ของลูทวิช ฟัน เบทโฮเฟินงานนิพนธ์ของชิลเลอร์มีลักษณะเด่นชัดในแง่ว่าไม่มีงานจำพวกโคลงรักอ่อนหวาน หรือโคลงที่แสดงความรู้สึก ความอ่อนไหวในอารมณ์ของเดี่ยวบุคคล ชิลเลอร์เขียนแต่งานที่เกี่ยวข้องกับมวลชนส่วนรวม มีภาษาและรูปแบบที่สง่าจริงจัง เนื้อหาเกี่ยวกับความคิด (Gedankenlyrik) แสดงอุดมคติสูงส่ง ต้องการเสนอคุณธรรม ความดีงามที่จะจรรโลงสังคมและมนุษย์โลกให้อยู่ด้วยกันอย่างสุขสันติ มีเกียรติ และมีเสรีภาพ[1]