นักบุญฟร็องซัว เดอ ซาล เกิดในตระกูลขุนนางในดัชชีซาวอย ทางภาคใต้ของฝรั่งเศส ด้วยความที่เป็นบุตรคนโตในบุตรทั้ง 6 คน บิดาจึงตั้งใจจะให้ทำงานตุลาการศาลล่างและส่งไปเรียนที่วิทยาลัยในเมืองลาโรชและอานซี เมื่ออายุได้ 16 ปี เดอ ซาลก็เข้าเรียนด้านวาทศิลป์และมนุษยศาสตร์ที่ Collège de Clermont ขณะอยู่ที่นี่ได้เข้าร่วมการอภิปรายด้านเทววิทยา และเกิดความสงสัยเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องเทวลิขิต และทุกข์ใจมากจนล้มป่วย จนที่สุดในปี ค.ศ. 1587 จึงตัดสินใจอุทิสตนต่อพระเจ้าโดยเชื่อว่าความรักของพระองค์ย่อมนำสิ่งที่ดีมาสู่มนุษย์ทุกคนรวมทั้งตัวเอง จนปี ค.ศ. 1588 ได้ย้ายไปเรียนนิติศาสตร์และเทววิทยาที่มหาวิทยาลัยปาโดวา ประเทศอิตาลีจนจบปริญญาเอกในปี ค.ศ. 1592

หลังจบการศึกษา บิดาของเดอ ซาลได้ปูทางชีวิตขุนนางให้โดยเตรียมแต่งตั้งให้เป็นวุฒิสมาชิกแห่งช็องเบรี และหาสตรีสูงศักดิ์มาเป็นคู่สมรส[1] แต่แผนการทั้งหมดก็ต้องล้มเหลวเพราะเดอ ซาลตัดสินใจจะบวชเป็นบาทหลวง บิดาต้องจำใจยอมรับการตัดสินใจของบุตรเพราะบิชอปโกลด เดอ กรานีแยร์ (Claude de Granier) บิชอปแห่งเจนีวาในขณะนั้นได้เข้าช่วยเดอ ซาล โดยให้เขาได้รับศีลอนุกรมเป็นบาทหลวงจนสำเร็จแล้วแต่งตั้งให้เป็นอธิการอาสนวิหารเจนีวา (ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สำคัญรองจากบิชอป) ในปี ค.ศ. 1593[2]