ฟานฮั่นเหอฉือจ่างจงจู (ตังกุต: 𗼇𘂜𗟲𗿳𗖵𘃎𘇂𗊏; จีน: 番漢合時掌中珠; พินอิน: Fān-Hàn Héshí Zhǎngzhōngzhū; อังกฤษ: Pearl in the Palm) เป็นอภิธานศัพท์สองภาษาของภาษาจีนและภาษาตังกุต หนังสือฉบับสมบูรณ์เพียงเล่มเดียวที่พิมพ์ด้วยแม่พิมพ์ไม้ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 12 ถูกค้นพบในเมืองร้างฮาราฮอตอ (มองโกลยุคกลาง: ᠬᠠᠷᠠ ᠬᠣᠲᠠ; ตังกุต: 𗋽𗰞; จีน: 黑水城) ของอาณาจักรเซี่ยตะวันตก นอกจากนี้หน้าหนึ่งจากสำเนาอีกฉบับของ ฟานฮั่นเหอฉือจ่างจงจู ฉบับพิมพ์รุ่นเดียวกันถูกพบที่กลุ่มถ้ำทางทิศเหนือของถ้ำมั่วเกาในปี พ.ศ. 2532[1] หนังสือเล่มนี้ถ่ายเสียงของคำในภาษาจีนเป็นอักษรตังกุต และการออกเสียงอักษรตังกุตเป็นอักษรจีน และเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญมากสำหรับสัทวิทยาเชิงประวัติของภาษาตังกุต และเป็นแหล่งข้อมูลหลักก่อนที่จะมีการเผยแพร่พจนานุกรมภาษาเดียวของภาษาตังกุต