ฟาร์นสเวิร์ทเฮาส์ (อังกฤษ: Farnsworth House) เป็นบ้านพักอาศัยได้รับการออกแบบทางสถาปัตยกรรมและโครงสร้างโดย ลุดวิก มีส ฟาน เดอร์ โรห์ ระหว่างปี ค.ศ. 1945 - 1951 ภายในบ้านประกอบด้วยห้องเพียงหนึ่งห้อง ตั้งอยู่ในเขตนอกเมืองทางตะวันตกเฉียงใต้ของตัวเมืองชิคาโก ออกไปราว 55 ไมล์ (89 กิโลเมตร) ในที่ดินประะกอบด้วยเนื้อที่ทั้งหมดกว่า 60 เอเคอร์ และมีแม่น้ำฟ็อกซ์ไหลผ่านบริเวณที่ดิน อาคารประกอบด้วยโครงสร้างที่ดูโปร่งโล่ง ด้วยการใช้เหล็กและกระจกทั้งหมด ซึ่งเป็นความต้องการของเจ้าของบ้าน ดร.อีดิท ฟาร์นสเวิร์ท ผู้เชี่ยวชาญด้านไตวิทยาทีมีชื่อเสียงของเมืองชิคาโก ที่ต้องการให้มีพื้นที่สำหรับทำงานอดิเรกที่เธอชื่นชอบ เช่น เล่นไวโอลิน แปลบทกลอน และเพลิดเพลินไปกับธรรมชาติ มีส ได้ออกแบบบ้านที่มีขนาดเล็กเพียงแค่ 140 ตารางเมตร (1,500 ตารางฟุต) ด้วยรูปทรงที่เรียบง่าย ประกอบกับที่วางภายในห้องที่เน้นเรื่องของฟังก์ชัน จนในเวลาต่อมาได้รับการยกย่องให้เป็นงานระดับมาสเตอร์พีซ เป็นสัญลักษณ์แห่งงานสถาปัตยกรรมแบบอินเตอร์ชันแนลสไตล์ หรือ งาน โมเดิร์นฟาร์นสเวิร์ทเฮาส์ ได้รับการบรรจุเข้าสู่สิ่งสำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ (NHL) ในปี ค.ศ. 2006 ภายหลังการบรรจุเข้าทะเบียนสิ่งสำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ (NRHP) ในปี ค.ศ. 2004[3] ปัจจุบันบ้านเป็นของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์บ้าน โดยกลุ่มอนุรักษ์โบราณสถานแห่งชาติ (NTHP)ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2008 บ้านถูกน้ำท่วมจากฝนตกหนักของพายุเฮอร์ริเคนไอค์[4] ระดับน้ำได้ขึ้นสูงราว 46 ซม. (18 นิ้ว) เหนือพื้นห้อง[5] แต่ถึงอย่างไรก็ดีเฟอร์นิเจอร์ภายในหลายชิ้นรอดพ้นจากน้ำท่วม ซึ่งเป็นผลมาจากการออกแบบให้ยกพื้นห้องสูงขึ้น บ้านถูกปิดเพื่อการซ่อมแซมในปี ค.ศ. 2008 จนกลับมาเปิดอีกครั้งในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 2009