เนื่องจากผนังห้องที่ปกปิดด้วยกระจกเพียงอย่างเดียว หลังคาแฟลตเหลี่ยม ขาดซึ่งความสวยงามด้านงานตกแต่ง และรวมไปถึงขาดซึ่งการทำให้ห้องอบอุ่น ตามสภาพอากาศหนาวเย็น ซึ่งต่างเป็นประเด็นที่รูปแบบอินเตอร์ชันแนลสไตล์ได้รับการโจมตีมาโดยตลอด เช่นเดียวกับงานฟาร์นสเวิร์ทเฮาส์นี้ด้วย นอกจากนี้เขายังถูกวิจารณ์เรื่องของระบบบริหารจัดการพลังงานที่ย่ำแย่มาก[6]

แต่ถึงอย่างไรก็ดี ก็มีนักวิจารณ์บางส่วนที่กลับยกย่องงานของมีส เช่น พอล โกลด์เบอร์เกอร์ และแบร์ คามิน สองนักวิจารณ์งานสถาปัตยกรรมที่เคยได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ ต่างยกย่องให้บ้านนี้คืองานระดับมาสเตอร์พีซ อย่างแท้จริง มันเป็นงานที่มีคุณค่าเหนือกาลเวลา สะท้อนมาจากความศรัทธาของมีสในงานสไตล์ มินิมอล ฟิลิป จอห์นสัน สถาปนิกรางวัลพริตซ์เกอร์ ก็ได้นำแรงบรรดาลใจนี้ไปใช้ออกแบบบ้านกระจก หรือ กลาสเฮาส์ ในปี ค.ศ. 1947