ในหนังสือปฐมกาล

ปฐมกาล 12:10 -20 เล่าเรื่องที่อับรามย้ายไปไปอียิปต์เพื่อหนีช่วงกันดารอาหารในคานาอัน อับรามกังวลว่าฟาโรห์ (ที่ไม่ปราฏพระนาม) จะสังหารตนและชิงซารายภรรยาของตนไป อับรามจึงบอกซารายให้บอกว่าเธอเป็นน้องสาวของอับราม ในที่สุดทั้งคู่ก็ถูกเรียกตัวไปเข้าเฝ้าฟาโรห์ แต่พระเจ้าทรงทำให้เกิดภัยพิบัติต่าง ๆ แก่ฟาโรห์เพราะฟาโรห์ตั้งใจจะอภิเษกสมรสกับซาราย เมื่อฟาโรห์ทรงทราบความจริงว่าซารายเป็นภรรยาของอับราม จึงทรงปล่อยตัวซารายและมีรับสั่งให้อับรามพาภรรยาและเก็บข้าวของกลับไปคานาอัน

ในบทท้าย ๆ ของหนังสือปฐมกาล (ปฐมกาล 37-50) เล่าเรื่องที่โยเซฟบุตรชายของยาโคบถูกเหล่าพี่ชายของตัวเองขายให้ไปเป็นทาสในอียิปต์ แต่ภายหลังโยเซฟได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากฟาโรห์ (ที่ไม่ปรากฏพระนาม) ให้เป็นผู้ดูแลราชสำนักแห่งอียิปต์ และภายหลังได้รับอนุญาตให้พาบิดา เหล่าพี่ชาย และครอบครัวมาอาศัยที่ดินแดนโกเชน (ทางตะวันออกของดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ อยู่บริเวณนคร Faqus ในปัจจุบัน) ในอียิปต์ นักเขียน Ahmed Osman ให้ความเห็นว่าฟาโรห์พระองค์นี้คือฟาโรห์ทุตโมสที่ 4 และโยเซฟคือบุคคลชาวอียิปต์ที่ชื่อ Yuya[1] นักวิชาการคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ปฏิเสธคำกล่าวอ้างของ Osman[2]

ในหนังสืออพยพ

ในหนังสืออพยพ ชาวอิสราเอลที่เป็นผู้สืบเชื้อสายของบุตรชายยาโคบที่อาศัยในดินแดนโกเชนอยู่ภายใต้การปกครองของฟาโรห์พระองค์ใหม่ผู้ทรงกดขี่ชาวฮีบรู พระองค์บังคับให้ชาวฮีบรูให้ทำงานอย่างหนักเป็นเวลานาน รวมไปถึงการสร้างเมืองปิธมและราเมเสส การทำปูนสอและอิฐ พระองค์ยังมีรับสั่งให้สังหารเด็กชายชาวฮีบรูที่เกิดใหม่เพื่อลดจำนวนชาวฮีบรู เนื่องจากพระองค์ทรงกังวลเกี่ยวกับจำนวนประชากรชาวฮีบรูที่เพิ่มมากขึ้น (ชิฟราห์และปูอาห์พยายามจะยับยั้งเรื่องนี้ในช่วงสั้น ๆ แต่ไม่เป็นผล) โมเสสชาวเผ่าเลวีได้รับการช่วยชีวิตโดยแม่ของโมเสสที่สั่งให้มิเรียมพี่สาวของโมเสสคอยจับตาดูโมเสสหลังจากที่ทารกโมเสสถูกวางลงในตะกร้าต้นกกในแม่น้ำไนล์ พระราชธิดาของฟาโรห์พบโมเสสในตะกร้าจึงทรงรับเลี้ยงโมเสสเป็นโอรสบุญธรรม มิเรียมทูลถามพระราชธิดาของฟาโรห์ว่าจะให้หาหญิงชาวอิสราเอลมาช่วยเป็นแม่นมดูแลเด็กหรือไม่ จากนั้นจึงพามารดาของโมเสสเองมาเข้าเฝ้า มารดาของโมเสสจึงได้เลี้ยงดูโมเสสภายใต้การคุ้มครองของราชวงศ์ ภายหลังโมเสสกลับไปอยู่กับพระราชธิดาของฟาโรห์และเติบโตในฐานะสมาชิกของราชวงศ์