ในภควัทคีตา พระกฤษณะเคยกล่าวว่าในบรรดาฤษีทั้งปวง ฤาษีภฤคุเป็นตัวแทนของความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า[8]

การทดสอบความอดทนของตรีมูรติ

ในภาควตปุราณะ หนึ่งในคัมภีร์ของลัทธิไวษณวะซึ่งบูชาพระวิษณุเป็นใหญ่ ระบุไว้ว่า ครั้นหนึ่ง บรรดาฤษีผู้ยิ่งใหญ่ได้มารวมตัวกันริมแม่น้ำสรัสวตีเพื่อเข้าร่วมในมหายัญบูชา สันตะและฤษีทั้งปวงไม่สามารถตัดสินได้ว่าในบรรดาเทพสูงสุดสามองค์ (ตรีมูรติ ได้แก่ พระพรหม พระศิวะ และพระวิษณุ) นั้น เทพองค์ใดยิ่งใหญ่ที่สุด และคู่ควรกับการถวายยัญ ("บูชายัญ") ที่ซึ่งเป็นประธานตา (Pradhanta; ยิ่งใหญ่สูงสุด) ในบรรดาเหล่าบรรดาสันตะและฤษีผู้ยิ่งใหญ่ ทั้งหมดได้ตัดสินใจให้ภฤคุเป็นผู้ทดสอบและตัดสินว่าเทพองค์ใดในสามองค์ยิ่งใหญ่ที่สุด[9]

มหาฤษีภฤคุเริ่มจากการเดินทางไปพบพระพรหม (บิดาของภฤคุ) ผู้ซึ่งกำลังท่องสวดพระเวทและใช้เวลาอยู่กับพระสรัสวตี พระมเหสี จึงไม่ได้สนใจภฤคุ ภฤคุโกรธมากและเริ่มก่นด่าพระพรหม พระพรหมจึงโมโห ภฤคุเลยรีบเดินทางต่อไปยังเขาไกรลาศเพื่อพบพระศิวะ ผู้ซี่งกำลังสนทนากับพระปารวตี พระมเหสี พระศิวะรำคาญและโกรธมากแต่ก็มีพระปารวตีคอยปรามไว้ ภฤคุจึงหนีออกมาและเดินทางต่อไปยังไวกูณฐ์ ที่ประทับของพระวิษณุ[9][10]

เมื่อไปถึง ปรากฏว่าพระวิษณุกำลังบรรทมอยู่บนอนันตนาคราช ภฤคุจึงเตะเข้าที่อกของพระวิษณุเพื่อปลุกให้ตื่นด้วยความโมโห พระวิษณุตื่นขึ้นจากบรรทม ทักทายฤษี และค่อย ๆ นวดเท้าของฤษีพร้อมทั้งถามอย่างห่วงใยว่าภฤคุเจ็บหรือไม่ที่เตะตนไปก่อนหน้า ขณะกำลังนวดเท้าให้ พระวิษณุทำลายตาที่สามซึ่งอยู่บนเท้าของภฤคุ อันเป็นตัวแทนของความเย่อหยิ่งยโสของฤษี ฤษีรับรู้ได้อย่างทรมานว่าตนได้พลั้งวางตนด้วยความยโสไป และได้ขอการอภัยจากพระวิษณุ พระวิษณุให้อภัย และในที่สุดฤษีภฤคุจึงประกาศให้พระวิษณุเป็นเทพเจ้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสามตรีมูรติ[9]