พระศิวะ หรือ
พระอิศวร (
สันสกฤต: शिव;
อังกฤษ: Shiva) หนึ่งใน
ตรีมูรติ หรือเทพเจ้าสูงสุดสามองค์ตามความเชื่อใน
ศาสนาฮินดู (อีกสององค์ได้แก่
พระพรหมและ
พระวิษณุ)พระศิวะ ทรงมีพระลักษณะมีรูปกายเป็นชายหนุ่มร่างกำยำ วรรณะขาว (สีผิวขาว) นุ่งห่มหนัง
เสือเหมือน
ฤๅษี มีสังวาลย์เป็นลูกประคำหรือกะโหลกมนุษย์ มี
งูเห่าคล้องพระศอ ไว้พระเกศายาว ซึ่งจะม้วนเป็นจุฑา (มวยผม) มี
พระจันทร์เป็นปิ่นและ
แม่คงคาอยู่บนยอดจุฑา ซึ่งพ่นน้ำมาตลอด และมี
ตาที่สามกลางพระนลาฏ (หน้าผาก) ซึ่งโดยปกติจะปิดอยู่เสมอ เชื่อว่าหากเปิดขึ้นเมื่อไหร่จะบันดาลให้
ไฟบรรลัยกัลป์จะเผาผลาญล้างโลก (บ้างว่าเป็นพระพรหม) ถือว่าเป็นการสิ้นสุด
กัปหนึ่ง ก่อนที่
พระพรหมจะสร้างโลกขึ้นมาใหม่
[7]ทรงมีพระพาหนะคือโค
นนทิ (วัวเพศผู้สีขาวล้วน) มีพระชายาคือ
พระปารวตี มีโอรส 2 องค์ คือ
พระขันทกุมารและ
พระพิฆเนศ ทรงประทับอยู่ ณ
เขาไกรลาส อันเป็นศูนย์กลางแห่งจักรวาล ชายาอีกองค์คือ
พระแม่คงคา มีธิดาคือ
พระแม่มนสาเทวีหรือ
พระยามีพระศิวะมีตำนานอันเป็นต้นแบบการร่ายรำของเทพเจ้า ทำให้ทรงมีพระนามว่า "
พระนาฏราช" (พระนาฏรายัร) เมื่อแปลงกายลงไปปราบฤๅษีที่ไม่ประพฤติตนอยู่ในเพศดาบส ซึ่งต่อมาชาวฮินดูได้ถือเอาท่าร่ายรำนี้เป็นต้นแบบของการร่ายรำต่าง ๆ มาตราบจนปัจจุบัน นอกจากนี้แล้ว พระศิวะยังถือว่าเป็นเจ้าแห่ง
ผีหรือ
ปีศาจอีกด้วย โดยมีพระนามเรียกว่า "ปีศาจบดี" หรือ "ภูเตศวร" และมีพระนามอื่นอีก เช่น "
รุทร", "ศังกร", "ศุลี", "นิลกัณฐ์", "หระ" หรือ "อีสาน"
[8] และยังเป็นเทพประจำทิศตะวันออกเฉียงเหนือ หรือ อีสาน อีกด้วย
[9]นอกจากนี้ยังเชื่อว่าพระศอของพระศิวะมี
สีดำ ทั้งนี้เนื่องจากพระองค์ได้พิษ
นาคไว้เมื่อครั้งกวนเกษียรสมุทรทำน้ำอมฤตเพื่อช่วยโลก
[10] ซึ่งบทหนึ่งใน
กามนิต-วาสิฏฐี วรรณกรรมอิงพุทธศาสนาได้อ้างถึง สีของ
ความรักว่าเป็นสีดำ เสมือนสีคอพระศิวะ
[11]ในความเชื่อแบบ
ศรีลังกานั้นเชื่อว่าพระศิวะมีพระพาหนะเป็น
นกยูง และทรงเป็นเทพเจ้าองค์ปกปักษ์รักษาพระพุทธศาสนา