ตัวซู่ (จีน: 多续; พินอิน: Duōxù; ชื่อเรียกในภาษาตนเอง: do33ɕu33 na31[2]) เป็นภาษาเชียงที่ใกล้สูญในประเทศจีนที่มีความเกี่ยวเนื่องกับทั้งกลุ่มภาษาโลโลและภาษาตันกุต ภาษาในเซี่ยตะวันตก Yu (2012) จัดให้ภาษานี้เป็นภาษาเอ่อร์ซูที่อยู่ในสาขาเชียง โดย "แทบไม่เหลือผู้พูดภาษาตัวซู่" หรือ "เกือบ" ไม่มีผู้พูดภาษาเอ่อร์ซูเหลืออีก[1]ชาวตัวซู่ประมาณ 2,000 คนอาศัยอยู่ในเทศมณฑลเหมี่ยนหนิงและหมู่บานโดยรอบ เช่นเดียวกันกับในเขตเมืองส่วนนอก 6 แห่งในเทศมณฑลนั้น ได้แก่ โฮ่วชาน (后山), ฟู่ซิง (复兴), ฮุ่ยอาน (惠安), ฮาฮา (哈哈), หลินหลี่ (林里) และเมืองชาปา (沙坝镇)[3] Chirkova (2014) รายงานว่ามีผ้พูดภาษานี้มากกว่า 9 คน ทั้งหมดอยู่ในช่วงอายุ 70 ถึง 80 ปี