การเขียน ของ ภาษาสินธี

ก่อนจะมีการจัดรูปแบบมาตรฐานของการเขียน มีการใช้อักษรเทวนาครีและอักษรลันทา รวมทั้งดัดแปลงอักษรอาหรับแบบเปอร์เซียมาใช้ นอกจากนั้น ยังมีอักษรคุรมุขี อักษรขุทวที และอักษรศิกรรปุรี ซึ่งปรับรูปแบบมาจากอักษรลันทา ในช่วงที่อังกฤษเข้ามาปกครอง จะใช้อักษรอาหรับเป็นอักษรมาตรฐาน แต่ก็ใช้อักษรเทวนาครีอย่างแพร่หลายเช่นกัน

อักษรอาหรับ

มีการนำอักษรเปอร์เซียมาใช้เขียนภาษาสินธีตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 24 ยังใช้ในปากีสถานจนปัจจุบัน มีอักษร 52 ตัว โดยมีการเพิ่มอักษรใหม่ (ڄ ٺ ٽ ٿ ڀ ٻ ڙ ڍ ڊ ڏ ڌ ڇ ڃ ڦ ڻ ڱ ڳ ڪ) เพื่อใช้แทนเสียงในภาษาสินธี

جھڄجپثٺٽٿتڀٻبا
ɟʱʄɟpsʈʰʈtɓbɑː ʔ ∅
ڙرذڍڊڏڌدخحڇچڃ
ɽrzɖʱɖɗdxhcɲ
ڪقڦفغعظطضصشسز
kqfɣɑː oː eː ʔ ʕ ∅ztzsʃsz
يءھوڻنملڱگھڳگک
j iːhʋ ʊ oː ɔː uːɳnmlŋɡʱɠɡ

อักษรเทวนาครี

เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาสินธีในอินเดีย รูปแบบสมัยใหม่เป็นรูปแบบที่กำหนดโดยรัฐบาลอินเดียใน พ.ศ. 2491 แต่ยังไม่ได้รับการยอมรับอย่างสมบูรณ์ จึงมีการใช้ทั้งอักษรอาหรับและอักษรเทวนาครี

əaɪiʊeɛoɔ
ख़ग॒ग़
kxɡɠɣɡʱŋ
ज॒ज़
cɟʄzɟʱɲ
ड॒ड़ढ़
ʈʈʰɖɗɽɖʱɽʱɳ
tdn
फ़ब॒
pfbɓm
jrlʋ
ʃʂsh

การถอดอักษร

เทวนาครีอาหรับ-เปอร์เซีย
آ
ا
ب
ڀ
ٿ
ٽ
ٺ
پ
ج
جھ
ڃ
چ
ڇ
ख़خ
د
ڌ
ڊ
ڍ
ر
ड़ڙ
ش
ग़غ
फ़ف
ڦ
क़ق
ڪ
ک
گ
گھ
ڱ
ل
م
ن
ن
ڻ
و
ي
ब॒ٻ
ज॒ڄ
ड॒ڏ
ग॒ڳ
ت
ط
ح
ه
ज़ذ
ज़ز
ज़ض
ज़ظ
س
ص
ث