ภาษาหมิ่นผูเซียน
ภาษาหมิ่นผูเซียน

ภาษาหมิ่นผูเซียน

ภาษาหมิ่นผูเซียน (Puxian Min; อักษรจีนตัวย่อ: 莆仙话; อักษรจีนตัวเต็ม: 莆仙話; พินอิน: Púxiān huà) เป็นสาขาหนึ่งของภาษาจีนหมิ่น คำว่าผูเซียนเป็นการรวมกันของชื่อเมืองสองเมืองคือเมืองผูเทียน (莆田市) และเมืองเซียนโยว (仙游县) ส่วนใหญ่ใช้พูดในมณฑลฝูเจี้ยน และมีประชาชนมากกว่า 2000 คนพูดภาษานี้ในชาเฉิง เมืองฟูติง (福鼎) ทางเหนือของฝูเจี้ยน มีความแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยระหว่างภาษาในเมืองผูเทียนและเซียนโยว มีชาวจีนโพ้นทะเลที่พูดภาษาจีนหมิ่นสำเนียงนี้ในมาเลเซียและสิงคโปร์ ซึ่งเรียกว่าซิงฮว่า (อักษรจีนตัวย่อ: 兴化; อักษรจีนตัวเต็ม: 興化; พินอิน: Xīnghuà)

ภาษาหมิ่นผูเซียน

ภูมิภาค ฝูเจี้ยน
ตระกูลภาษา
จีน-ทิเบต
ระบบการเขียน อักษรจีน อักษรละติน
จำนวนผู้พูด unknown (2.6 ล้านคน cited 1984)
(ไม่มีข้อมูลปัจจุบัน)
ISO 639-3 cpx
ชาติพันธุ์ ชาวผูเทียน (จีนฮั่น)
ประเทศที่มีการพูด จีน, มาเลเซีย, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย, ไต้หวัน