ภาษาฮาจิโจมีอัตลักษณ์ของภาษาญี่ปุ่นตะวันออกแบบโบราณดังปรากฏในบันทึกมันโยชูช่วงศตวรรษที่ 8 นอกจากนี้ภาษาฮาจิโจยังมีความคล้ายคลึงกับสำเนียงแถบคีวชูและกลุ่มภาษารีวกีว แต่ก็ไม่เพียงพอที่จะอธิบายว่าชาวหมู่เกาะอิซุนั้นอพยพมาจากดินแดนดังกล่าว และก็ไม่ทราบที่มาที่ไปของภาษานี้ บ้างก็ว่าผู้ใช้ภาษานี้อาจเป็นภาษาที่ชาวเรือในหมู่เกาะตอนใต้ยืมคำมา และบ้างก็ว่าเป็นภาษาดั้งเดิมจากภาษาญี่ปุ่นโบราณ[1]

สำเนียงของภาษาฮาจิโจในแต่ละหมู่บ้านมีความแตกต่างกันด้านการออกเสียง แต่ที่สำเนียงเกาะอาโองาชิมะนั้นแตกต่างมากที่สุด นอกจากนี้ยังเคยมีผู้ใช้ภาษานี้บนเกาะฮาจิโจน้อย (ญี่ปุ่น: 八丈小島 โรมาจิ: Hachijō-kojima) แต่อพยพออกไปจากเกาะทั้งหมดในปี ค.ศ. 1969

ในปี ค.ศ. 2009 ยูเนสโกได้จัดให้เป็นภาษาใกล้สูญแน่นอน[2][3]