สัทศาสตร์ ของ ภาษาเกาหลี

ข้อมูลการเทียบเสียงต่อไปนี้เป็นเพียงการเทียบเสียงเบื้องต้น ซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องมากนัก พยัญชนะทุกตัวในภาษาเกาหลีมีเสียงแตกต่างกัน แต่พบว่าบางครั้งการได้ยินของคนไทยไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้เหมือนคนเกาหลี เช่น คำว่า 자 (ja; ชา) กับ 차 (cha; ชา) เป็นต้น

พยัญชนะ

ฐานริมฝีปากฐานปุ่มเหงือกฐานหลังปุ่มเหงือกฐานเพดานอ่อนฐานเส้นเสียง
เสียงกักและ
เสียงกึ่งเสียดแทรก		สิถิลเบาㅂ /p/, /b/ b ป~บㄷ /t/, /d/ d ท~ต~ดㅈ /t͡ɕ/, /d͡ʑ/ j จ~จ͡ยㄱ /k/, /g/ g ก~ก͡ง
สิถิลหนักㅃ /p͈/ pp ป*ㄸ /t͈/ tt ต*ㅉ /t͡ɕ͈/~/tʃ/ jj จ*ㄲ /k͈/ kk ก*
ธนิตㅍ /pʰ/, /bʱ/ p พㅌ /tʰ/, /dʱ/ t ทㅊ /t͡ɕʰ/, /d͡ʑʱ/ ch ชㅋ /kʰ/, /gʱ/ k ค
เสียงเสียดแทรกเบาㅅ /sʰ/ หรือ /zʱ/ s ซ หรือ ช (เมื่อผสมกับสระ ㅣ)ㅎ /h/ h ฮ
หนักㅆ /s͈/ หรือ /ɕ͈/ ss ซ*
เสียงนาสิกㅁ /m/ m มㄴ /n/ n นㅇ /ŋ/ ng ง (ตัวสะกด)
เสียงข้างลิ้น**/w/ w วㄹ /l/ l ล**/j/ y ย
  • * หมายถึง พยัญชนะเสียงหนัก
  • ** หมายถึง เสียงพยัญชนะที่มากับรูปสระ
  • สำหรับ ㅇ เมื่อเป็นพยัญชนะต้นแต่มีคำอื่นมาก่อน จะนำพยัญชนะสะกดของคำก่อนหน้ามาเป็นเสียงพยัญชนะต้น ดูที่ การอ่านโยงเสียง

ตัวอย่างคำศัพท์

หน่วยเสียงตัวอย่างทับศัพท์คำอ่านไทย
โดยประมาณ		คำแปล
ㅂ /p/발 [pal]balพัลเท้า
ㅃ /p͈/빨다 [p͈alda]ppaldaปัลดาซักผ้า
ㅍ /pʰ/팔 [pʰal]palพัลแขน
ㅁ /m/말 [mal]malมัลม้า
ㄷ /t/달 [tal]dalทัลดวงจันทร์
ㄸ /t͈/딸 [t͈al]ttalตัลลูกสาว
ㅌ /tʰ/타다 [tʰada]tadaทาดาขี่, โดยสาร
ㄴ /n/날 [nal]nalนัลวัน
ㅈ /t͡ɕ/잘 [t͡ɕal]jalชัลบ่อน้ำ, ดี
ㅉ /t͡ɕ͈/짜다 [t͡ɕ͈ada]jjadaจาดาคั้น
ㅊ /t͡ɕʰ/차다 [t͡ɕʰada]chadaชาดาเตะ
ㄱ /k/가다 [kada]gadaคาดาไป
ㄲ /k͈/깔다 [k͈alda]kkaldaกัลดากระจาย
ㅋ /kʰ/칼 [kʰal]kalคัลมีด
ㅇ /ŋ/방 [paŋ]bangพังห้อง
ㅅ /s/살 [sal]salซัลเนื้อหนัง
ㅆ /s͈/쌀 [s͈al]ssalซัลข้าวสาร
ㄹ /l/바람 [paɾam]baramพารัมลม
ㅎ /h/하다 [hada]hadaฮาดากระทำ

สระ

สระเกาหลีพื้นฐาน
ฐาน+อี
ฐานㅏ /a/ a อาㅓ /ʌ/ eo ออ (ปากเหยียด)ㅗ /o/ o โอㅜ /u/ u อูㅡ /ɯ/ eu อือㅣ /i/ i อีㅐ /ɛ/ ae แอㅔ /e/ e เอㅚ /ø/ oe เว (เอว์)ㅟ /y/ wi วี (อวี)ㅢ /ɰi/ ui อึย
ย+ㅑ /ja/ ya ยาㅕ /jʌ/ yeo ยอ (ปากเหยียด)ㅛ /jo/ yo โยㅠ /ju/ yu ยูㅒ /jɛ/ yae แยㅖ /je/ ye เย
ว+ㅘ /wa/ wa วาㅝ /wʌ/ wo วอ (ปากเหยียด)ㅙ /wɛ/ wae แวㅞ /we/ we เว
  • /ʌ/ (eo) ออกเสียง "ออ" ปากเหยียด บางตำราก็ใช้ /ə/ "เออ"
  • /ø/ (oe) ออกเสียง "เอ" ปากห่อ

สระเกาหลีไม่เหมือนภาษาไทยซึ่งมีเสียงสั้นเสียงยาวแยกกัน เช่น อิ กับ อี จะรวมเป็นสระเดียว คือ ㅣ (/i/) แต่จะเป็นเสียงสั้นหรือเสียงยาวนั้นขึ้นอยู่กับการเน้นเสียง แม้คำที่เขียนเหมือนกันแต่อ่านด้วยเสียงที่ต่างกัน ความหมายก็อาจเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ดังตัวอย่างต่อไปนี้

รูปสระสระเสียงสั้นสระเสียงยาว
IPAเสียงไทย
โดยประมาณ		คำเกาหลีIPAทับศัพท์ความหมายIPAเสียงไทย
โดยประมาณ		คำเกาหลีIPAทับศัพท์ความหมาย
ㅏ/i/อิ시장[ɕiˈʥaŋ]sijangความหิว/iː/อี시장[ˈɕiːʥaŋ]sijangตลาด
ㅔ/e/เอะ베개[peˈɡɛ]begaeหมอน/eː/เอ베다[ˈpeːda]bedaตัด
หนุน
ㅐ/ɛ/แอะ태양[tʰɛˈjaŋ]taeyangดวงอาทิตย์/ɛː/แอ태도[ˈtʰɛːdo]taedoท่าทาง
ทัศนคติ
ㅏ/a/อะ말[ˈmal]malม้า/aː/อา말[ˈmaːl]malคำ
การพูด
ภาษา
ㅗ/o/โอะ보리[poˈɾi]boriข้าวบาร์เลย์/oː/โอ보수[ˈpoːsu]bosuการตอบแทน
ค่าตอบแทน
การอนุรักษ์
การซ่อมแซม
ㅜ/u/อุ구리[kuˈɾi]guriทองแดง/uː/อู수박[ˈsuːbak]subakแตงโม
ㅓ/ʌ/เอาะ벌[ˈpʌl]beolชุด (ลักษณนาม)
การลงโทษ		/ʌː/เออ벌[ˈpʌːl]beolผึ้ง
ㅡ/ɯ/อึ어른[ˈəːɾɯn]eoreunผู้ใหญ่
ผู้อาวุโส		/ɯː/อือ음식[ˈɯːmɕik]eumsikอาหาร
ㅚ/ø/ [we]เวะ교회[ˈkjoːɦø̞] ~ [kjoː.βwe̞]gyohoeโบสถ์/øː/ [weː]เว외투[ø̞ː.tʰu] ~ [we̞ː.tʰu]oetuอาหาร
ㅟ/y/ [ɥi]วิ쥐[t͡ɕy] ~ [t͡ɕɥi]jwiหนู
ตะคริว		/yː/ [ɥiː]วี귀신[ˈkyːʑin] ~ [ˈkɥiːʑin]gwisinผี
วิญญาณ
  • ชาวเกาหลีส่วนใหญ่ออกเสียง /ʌː/ "ออ" (เสียงยาว) เป็น /əː/ "เออ"

ตัวสะกด

แม้พยัญชนะเกาหลีจะมีหลายตัว และแต่ละตัวเสียงแตกต่างกัน แต่เมื่อนำมาใช้เป็นตัวสะกดแล้ว จะมีทั้งหมด 7 มาตราเท่านั้น ดังตาราง จะเห็นว่าคล้ายคลึงกับภาษาไทย โดยที่ต่างออกไปคือ เสียง [ㄹ] (ล) เมื่อนำไปเป็นตัวสะกดแล้วจะไม่ใช่เสียง [น] เช่นในภาษาไทย นอกจากนี้อาจพบตัวสะกดแบบที่มีพยัญชนะสะกดสองตัว เช่น 여덟, 앉다 ฯลฯ ตัวสะกดลักษณะนี้จะเลือกออกเสียงเฉพาะตัวใดตัวหนึ่งเท่านั้น และอีกตัวจะไม่ออกเสียง เช่น 여덟 อ่านว่า /ยอ-ด็อล/ ไม่ใช่ /ยอ-ด็อบ/ การที่จะทราบว่าตัวสะกดคู่จะออกเสียงพยัญชนะตัวใด แสดงดังตาราง อย่างไรก็ตามมีตัวสะกดคู่บางส่วนที่ออกเสียงไม่แน่นอนขึ้นกับคำ คือ ㄺ และ ㄼ

ตัวสะกดพยัญชนะตัวอย่างคำเสียงอ่านโดยประมาณ
กงㅇ성ซ็อง
กนㄴ, ㄵ, ㄶ원ว็อน
กมㅁ, ㄻ남นัม
กกㄱ, ㄲ, ㅋ, ㄳ밖พัก
กดㄷ, ㅅ, ㅆ, ㅈ, ㅊ, ㅌ, ㅎ이것อีก็อด
กบㅂ, ㅍ, ㅄ, ㄿ십
없다		ชิบ
อ็อบตา
กลㄹ, ㄽ, ㄾ, ㅀ팔พัล
ไม่แน่นอนㄺ, ㄼ여덟ยอด็อล

การอ่านโยงเสียง

ในพยางค์หนึ่งๆ กรณีที่พยัญชนะต้นเป็นตัวอีอึง (ㅇ) เสียงของมันอาจไม่ใช่เสียง "อ" แต่จะเป็นเสียงของตัวสะกดในพยางค์ก่อนหน้าแทน เช่น

  • 직업 อ่านว่า /지겁/ (ชี-กอบ) ไม่ใช่ /직-업/ (ชิก-ออบ)
  • 당신은 อ่านว่า /당시는/ (ทัง-ชี-นึน) ไม่ใช่ /당-신-은/ (ทัง-ชิน-อึน)

ถ้าไม่มีคำใดมาก่อนจะออกเสียงคล้าย อ หรือถ้าคำก่อนหน้าไม่มีพยัญชนะสะกด จะออกเสียงเชื่อมสระเข้าด้วยกัน

กฎการอ่านแบบกลมกลืนเสียง*

ในพยางค์ใดที่ลงท้ายด้วยตัวสะกดและพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปที่ติดกัน

เสียงของตัวสะกดจะเปลี่ยนเพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน โดยจำแนกไว้เป็นกฎต่างๆดังต่อไปนี้

1. พยางค์ใดลงท้ายด้วยตัวสะกดในแม่ /ㄱ/, /ㄷ/, /ㅂ/ และพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปเป็นเสียงนาสิก เสียงตัวสะกดจะเปลี่ยนเป็น /ㅇ/,/ㄴ/,/ㅁ/ ตามลำดับ เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน


ตัวอย่างเช่น

집는다 -> /짐는다/ เขียนว่า "ชิบนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ชิมนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน

받는다 -> /반는다/ เขียนว่า "พัดนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "พันนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน

속는다 -> /송는다/ เขียนว่า "ซกนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ซงนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน


ที่คุ้นเคยกันดีได้แก่ ไวยากรณ์ลงท้ายประโยคอย่างสุภาพ "~습니다" ถึงแม้ว่าจะเขียนเป็น ซึ่บนิดา แต่เพื่อให้เป็นไปตามเหตุผลดังที่กล่าวไว้ข้างต้นแล้ว เราก็จะอ่านว่า ซึมนิดา