ภิกษุณีจิ้งเจี่ยนมีชื่อเดิมว่า หลิงยี่ แซ่จุง เป็นชาวเมืองเปิงเจิง บิดาแซ่ตัน เคยดำรงตำแหน่งข้าหลวงแห่งเมืองหวูเว่ จิ้งเจี่ยนเป็นผู้สนใจในการศึกษาเล่าเรียนมาแต่เด็ก เธอเป็นหม้ายตั้งแต่อายุยังน้อย และด้วยฐานะครอบครัวที่ยากจน เธอจึงรับจ้างสอนพิเศษให้แก่ลูกข้าราชการต่างๆโดยสอนดนตรี และการอ่านเขียน ต่อมา เมื่อเธอได้ฟังเกี่ยวกับคำสอนในพุทธศาสนา เธอจึงเกิดศรัทธา แต่ไม่สามารถหาอาจารย์ที่จะสอนเธอได้ ในเวลาต่อมา เมื่อเธอได้พบกับภิกษุฟาซื่อ ซึ่งเป็นอาจารย์ที่รอบรู้ในพุทธศาสนา และได้สร้างวัดขึ้นที่ประตูเมืองด้านตะวันตกของเมืองหลวงในสมัยเจียนซิง จิ้งเจี่ยนจึงไปนมัสการพระอาจารย์รูปนี้ ซึ่งเป็นผู้สอนธรรมะแก่เธอ ทำให้เธอเป็นผู้มีความตื่นในทางจิตวิญญาณ เธอได้ไตร่ตรองว่าเธอควรแสวงหาผลประโยชน์ในทางธรรมในขณะที่เธอยังมีสุขภาพดีอยู่และร่างกายแข็งแรง เธอจึงยืมพระสูตรในทางพุทธศาสนาจากพระอาจารย์ และเริ่มต้นศึกษาพระธรรมอย่างจริงจัง จนเข้าใจหลักธรรมในพุทธศาสนา