ภูเขาไฟลาไค (ไอซ์แลนด์: Lakagígar) เป็นภูเขาไฟที่ปะทุตามรอยแยกที่ตั้งอยู่ระหว่างธารน้ำแข็งวาตนาเยอคูตล์และมิร์ตาลส์โจคุลล์ในพื้นที่รอยแยกที่แยกจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือไม่ไกลจากหุบผาชันเอนเกียวและหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึงในเคิร์กยูแบยาร์กลุสทุสร์ในภาคใต้ของไอซ์แลนด์ ช่องของภูเขาไฟกว้างเพียงไม่กี่เมตรแต่ยาวหลายกิโลเมตร ลาไคเป็นชื่อของภูเขาธรรมดาที่ไม่ปะทุบนภูเขาแต่จะปะทุตามรอยแยกด้านข้างของมัน ภูเขาไฟลาไค เป็นส่วนหนึ่งของระบบภูเขาไฟกริมสวอทน์และธอห์ดอร์ฮีร์นะ[1][2][3]ภูเขาไฟลาไคและกริมสวอทน์ได้ปะทุอย่างรุนแรงและเกิดขึ้นที่สกาฟตาเรลดาร์ หรือ ที่แปลว่าไฟแห่งสกาฟตา[4]เป็นระยะเวลา 8 เดือนตั้งแต่มิถุนายน พ.ศ. 2326 ถึงกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2327 ได้พ่นลาวาประมาณ 42 พันล้านตัน (14 ลูกบาศก์กิโลเมตร) กลุ่มก๊าซของกรดไฮโดรฟลูออริกที่เป็นพิษและซัลเฟอร์ไดออกไซด์ขึ้นมาปนเปื้อนดิน ทำให้พืชที่ปลูกตายและฆ่าประชากรปศุสัตว์ในไอซ์แลนด์มากกว่า 50% และนำไปสู่สภาวะทุพภิกขภัยที่ฆ่าประชากรบนเกาะไอซ์แลนด์กว่า 25%[5] นอกจากนี้ลาวายังได้ไหลเข้าทำลายหมู่บ้านอีก 20 แห่งการปะทุของลาไคทำให้อุณหภูมิโลกลดลงเพราะซัลเฟอร์ไดออกไซด์กว่า 120 ล้านตันถูกพัดขึ้นไปในซีกโลกเหนือส่งผลให้พืชในยุโรปแห้งตายและเกิดภัยแล้งในทวีปอเมริกาเหนือและอินเดีย