มงกุฎพระสันตะปาปาหลายมงกุฎ

แม้ว่าการกล่าวถึงมงกุฎพระสันตะปาปาจะฟังดูแล้วเหมือนกับกล่าวถึงมงกุฎเดียวโดยเฉพาะ แต่อันที่จริงแล้วมงกุฎพระสันตะปาปามีด้วยกันหลายองค์ ในปัจจุบันมีด้วยกันทั้งสิ้น 22 องค์ มงกุฎพระสันตะปาปารุ่นแรกๆ (โดยเฉพาะมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาจูเลียสที่ 2[10] และมงกุฎที่กล่าวกันว่าเป็นของสมเด็จพระสันตะปาปาซิลเวสเตอร์ที่ 1) ถูกทำลายถอดเป็นชิ้นๆ หรือถูกยึดไปโดยผู้รุกราน ที่สำคัญคือโดยกองทัพของ หลุยส์ อเล็กซานเดอร์ แบร์ทิเยร์ (Louis Alexandre Berthier) ในปี ค.ศ. 1798 หรือโดยพระสันตะปาปาเอง เช่นเมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาเคลเมนต์ที่ 7 ทรงมีโองการให้นำเอามงกุฎ และเครื่องยศต่างๆ ของพระสันตะปาปาทั้งหมดมาหลอมในปี ค.ศ. 1527 เพื่อที่จะรวบรวมเงิน 400,000 ดูคัตเมื่อจ่ายเป็นค่าไถ่จากกองทัพของจักรพรรดิคาร์ลที่ 5 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่มาล้อม มงกุฎเงินมีด้วยกันกว่ายี่สิบมงกุฎๆ ที่เก่าที่สุดสร้างตั้งแต่ปี ค.ศ. 1798 สำหรับสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 13 ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 เมื่อวันที่ 21 มีนาคม ค.ศ. 1800 เมื่อโรมถูกยึดครองโดยฝรั่งเศสสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 7 ก็ทรงได้รับการสวมมงกุฎนอกอาณาจักรที่เวนิสด้วยมงกุฎที่ทำด้วยกระดาษประดับด้วยอัญมณีที่อุทิศโดยสตรีชาวเวนิส

มงกุฎหลายมงกุฎเป็นมงกุฎที่ได้รับการอุทิศให้แก่พระสันตะปาปาโดยประมุขหรือผู้นำของอาณาจักร รวมทั้งจากสมเด็จพระราชินีนาถอีซาเบลลาที่ 2 แห่งสเปน สมเด็จพระจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 1 แห่งเยอรมนี จักรพรรดิฟรันซ์ โยเซฟที่ 1 แห่งออสเตรีย และจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 มงกุฎหลังสร้างจากวัสดุที่มาจากมงกุฎพระสันตะปาปาเดิมที่ถูกทำหลายหลังจากโรมถูกยึด และมอบให้แก่สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 7 เนื่องในโอกาสการเสกสมรสของพระองค์กับโฌเซฟีน เดอ โบอาร์เนส์ เมื่อค่ำวันก่อนที่จะทรงทำพระราชพิธีราชาภิเษก มงกุฎอื่นเป็นของขวัญจากมุขมณฑลเดิมก่อนที่จะได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปา

ในบางกรณีก็จะมีการแข่งขันกันในด้านมูลค่าและขนาดของมงกุฎที่ถวายพระสันตะปาปาระหว่างเมืองต่าง ๆ ตัวอย่างเช่นมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปายอห์นที่ 13 และ ของสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6

พระสันตะปาปาไม่ทรงจำกัดว่าจะต้องทรงมงกุฎใดมงกุฎหนึ่งเช่นในกรณีของสมเด็จพระสันตะปาปายอห์นที่ 13 บางโอกาสพระองค์ก็ทรงมงกุฎที่ทรงได้รับในปี ค.ศ. 1959 หรือบางครั้งก็ทรงมงกุฎที่สร้างสำหรับสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 9 ในปี ค.ศ. 1877 หรือสำหรับสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11 ในปี ค.ศ. 1922

มงกุฎพระสันตะปาปาที่ยังคงมีอยู่ตั้งแสดงอยู่ที่วาติกัน แต่บางมงกุฎก็ถูกขายไปเพื่อหาเงินให้แก่องค์การโรมันคาทอลิก บางมงกุฎก็เป็นที่นิยมหรือมีความสำคัญกว่ามงกุฎอื่น เช่นมงกุฎเบลเยียมที่สร้างในปี ค.ศ. 1871 หรือมงกุฎที่สร้างในปี ค.ศ. 1877 หรือมงกุฎทองที่สร้างในปี ค.ศ. 1903 มงกุฎทั้งสามนี้ถูกส่งไปรอบโลกที่เป็นส่วนหนึ่งของการแสดงประวัติของสิ่งของที่เป็นของวาติกัน หรือมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 ได้รับการอุทิศให้แก่มหาวิหารสักการสถานแห่งชาติการปฏิสนธินิรมล ในสหรัฐอเมริกาเป็นต้น

รูปทรงของมงกุฎสามชั้น

มงกุฎพระสันตะปาปาที่ยังเหลือให้เห็นอยู่จะเป็นทรงกลมแบบกรวยป้านเหมือนรังผึ้ง ตรงกลางทำด้วยเงิน มงกุฎบางองค์ก็เป็นกรวยค่อนข้างแหลม และมงกุฎบางองค์ก็เป็นทรงสาลี่ มงกุฎส่วนใหญ่แล้วยกเว้นแต่ของสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 จะตกแต่งเต็มที่ด้วยอัญมณีอันมีค่า และจะมีลักษณะเป็นสามชั้นแต่ละชั้นคาดด้วยทอง บางครั้งก็จะเป็นรูปกางเขน บางครั้งก็จะเป็นใบไม้ แต่ยอดจะเป็นกางเขนบนเหนือลูกโลก (กางเขนประดับลูกโลก) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจของพระเยซูเหนือโลกทั้งหมด

มงกุฎแต่ละองค์ก็จะมีแถบสองชาย (ชายหมวก (lappet)) ห้อยลงมาทางด้านหลังที่ปักตกแต่งด้วยด้ายทอง เป็นตราประจำพระองค์หรือสัญลักษณ์ของพระสันตะปาปาผู้เป็นเจ้าของมงกุฎ

มงกุฎองค์ที่แปลกที่สุดคือมงกุฎที่ทำด้วยกระดาษ (papier-mâché) แปะเป็นรูปมงกุฎสำหรับสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 7 เมื่อทรงต้องทำพิธีราชาภิเษกในขณะที่ทรงลี้ภัย และมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 ที่เป็นทรงลูกปืนและไม่ตกแต่งด้วยอัญมณีมากเท่าใดนัก และแทนที่จะเป็นมงกุฎสามอันซ้อนกันแต่ละระดับก็คาดเป็นเครื่องหมายแทนที่

มงกุฎที่ถวายแก่สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 9 ในปี ค.ศ. 1877 โดยทหารรักษาพระองค์ของวาติกัน (Palatine Guard) เนื่องในโอกาสครบรอบจูบิลีมีลักษณะคล้ายคลึงเป็นอันมากกับมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 16 และเป็นมงกุฎที่เป็นที่นิยมใช้โดยพระสันตะปาปาหลายพระองค์ที่รวมทั้งสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11, สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 12 และ สมเด็จพระสันตะปาปายอห์นที่ 23

น้ำหนัก

นอกไปจากมงกุฎกระดาษแล้วมงกุฎที่เบาที่สุดเป็นมงกุฎที่สร้างสำหรับพระสันตะปาปายอห์นที่ 23 ในปี ค.ศ. 1959 ที่หนัก 910 กรัม เช่นเดียวกับมงกุฎของพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11 ที่สร้างในปี ค.ศ. 1922 แต่มงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 กลับหนักถึง 4.5 กิโลกรัม มงกุฎที่หนักที่สุดเป็นมงกุฎที่สร้างในปี ค.ศ. 1804 ที่ถวายให้แก่พระสันตะปาปาโดยจักรพรรดินโปเลียนในโอกาสการฉลองวันเสกสมรสและวันที่เป็นพระจักรพรรดิ ที่หนักถึง 8.2 กิโลกรัม แต่ก็เป็นมงกุฎที่ไม่ได้ใช้ เพราะขนาดของมงกุฎว่ากันว่าจงใจสร้างให้เล็กกว่าพระเศียรของพระสันตะปาปาปิอุสที่ 7[11]

พระสันตะปาปาหลายพระองค์ทรงสร้างมงกุฎใหม่สำหรับพระองค์เอง อาจจะมาจากสาเหตุหลายอย่างที่รวมทั้งเล็กไป, ใหญ่ไป หรือทั้งสองอย่าง หรือแทนที่จะใช้มงกุฎกระดาษสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 16 ทรงสั่งให้สร้างมงกุฎน้ำหนักเบาขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1840 เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 9 มีอายุได้แปดสิบในคริสต์ทศวรรษ 1870 พระองค์ทรงรู้สึกว่ามงกุฎอื่นๆ ที่ทรงสวมน้ำหนักหนักเกินไป และมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 16 ก็มีขนาดเล็กไป พระองค์จึงทรงมีโองการให้สร้างมงกุฎใหม่ที่เบากว่า ในปี ค.ศ. 1908 สมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 10 ก็ทรงมีโองการให้สร้างมงกุฎใหม่ที่เบาอีกองค์หนึ่ง

วิธีการสร้างมงกุฎในคริสศตวรรษที่ 20 สามารถทุ่นน้ำหนักของมงกุฎได้มากขึ้นกว่าเดิมเช่นมงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปาปิอุสที่ 11 และ สมเด็จพระสันตะปาปายอห์นที่ 13 ที่มีน้ำหนักเพียง 900 กรัมเท่านั้น