พ.ศ. 2503 มอริสได้รับรางวัลอัลเบิร์ต ลาสเกอร์ (Albert Lasker) จากสมาคมสาธารณสุขอเมริกัน และในสองปีต่อมาก็ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์จักรวรรดิอังกฤษ พร้อม ๆ กับได้รับรางวัลโนเบลสาขาแพทยศาสตร์พร้อมกับเจมส์ วัตสัน และฟรานซิส คริก ในฐานะผู้ค้นพบดีเอ็นเอ

พ.ศ. 2512 มอริสได้เป็นประธานก่อตั้งของสมาคมความรับผิดชอบต่อสังคมในวิทยาศาสตร์แห่งอังกฤษ

พ.ศ. 2543 ราชวิทยาลัยลอนดอนได้เปิดอาคารแฟรงคลิน-วิลคินส์ ให้เป็นเกียรติแก่โรซาลินด์ แฟรงคลินและเขาที่เคยทำงานที่วิทยาลัย[11]

ที่นอกวิทยาลัยแคลร์ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ มีประติมากรรมดีเอ็นเอตั้งอยู่ ที่ฐานจารึกว่า "เกลียวคู่นี้จะคลายออกขณะที่เซลล์แบ่งตัว กรรมพันธุ์จะถูกตั้งรหัสตามลำดับของเบส" "แบบจำลองเกลียวคู่นี้สร้างขึ้นจากงานของโรซาลินด์ แฟรงคลิน และมอริส วิลคินส์" ส่วนที่เกลียวจารึกว่า "โครงสร้างดีเอ็นเอนี้ค้นพบเมื่อ พ.ศ. 2496 โดยฟรานซิส คริก และ เจมส์ วัตสัน ครั้งวัตสันยังอยู่ที่แคลร์" "แบบจำลองดีเอ็นเอมีสายเกลียวสองอันเชื่อมต่อด้วยคู่เบส อะดีนีน - ไทมีน หรือกัวนีน - ไซโตซีน"